فلسفیدن تئاتری
به عقیده من بکت یکی از مهمترین فیلسوفان است، گمان میکنم جایی مراد فرهادپور هم چنین نظری داشته است، اجرای آثار بکت نیازمند تسلط بر فلسفه و روانشناسی است. به همین دلیل بیشتر اجراهای آثار بکت فقط اجرای مو به موی متن است و هیچ عمقیدر خود اجرا به وسیله کارگردان ایجاد نمیشود.
اما اجرای شاهین چگینی نشان از درک صحیح و عمیق کارگردان از بکت است، فلسفه بکت در نورپردازی، آکسانگذاری،طراحی صحنه و طراحی لباس مشهود است.
خلاقیت کارگردان امری خارج از دانش فلسفی او نبود و این موضوع بر زیبایی شناسیاش نیز تاثیرگذار بوده است.
به این معنا که با هنرمندی فیلسوف مواجه هستیم، اثر به همان اندازه که فکرشده و فلسفی است به همان اندازه هنرمندانه است.
بازی بازیگران جوان بیشتر از حد انتظار بود.
در کل نمایشی کاملا ابزورد، فلسفی، لاکانی و تمرین شده بود. در این روزها که بیشتر اجراها به سمت سرگرمی میروند، نمایش دیگری شبیه خودش، در سالنی کوچک و با کمترین امکانات به شدت کار جدی میکند، برای تماشاگران حرفهای پیشنهاد میشود