وقتی اجرای باغ دکتر کوک به پایان رسید حس ناتمامی داشتم ؛ شاید چند دقیقه امتداد اجرای کاملتری می ساخت.
در پانزده دقیقه ی شروع نمایش هم حس دویدن داشتم ؛ سرعت اجرای دیالوگ ها اجازه ی شکل گیری شخصیت را نمی داد .
وقتی قصه درباره ی جنایت است تعلیق لازمه ی انتقال بار روانی به مخاطب است اما زمانبندی اجرا مجال هیچ نوع فاصله گذاری نداده بود .
همه ی اینها برای من یعنی دراماژ پختگی لازم را نداشت.
اما تماشای بازی خانم پسیانی مثل همیشه بسیار لذت بخش بود.
بدون حضورش نمایش بیهوده ای دیده بودم .