تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
مجموعه تئاتر لبخند
تماشاخانه ملک
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
تماشاخانه طهران
بلک باکس ایران مال
خانه نمایش داSB > com/org | (HTTPS) localhost : 22:55:43
( این یادداشت برای روزنامه‌ای آماده شده بود که متاسفانه در زمان مناسب چاپ نشد،یادداشت را بانویسی نکردم ، چون به اندازه کافی دیر شده است،عذرخواهی ... دیدن ادامه ››
می‌کنم اگر مناسب این فضا نیست)
مدهآ متکثر بر احوال امروز تأتر
نمایش مدهآ اجرا نمی‌شود با طراحی و کارگردانی مرجان آقانوری در سالن نمایش دا در حال اجراست، این نمایش ترکیبی از پرفورمنس، نمایش ایرانی، نمایش هند و ویدیو آرت است، مدهآ اوریپید که از نمایشنامه‌های تاثیرگذار یونانی است به موضوع مردسالاری و اجحاف علیه زنان می‌پردازد، در این نمایشنامه پس از آنکه مدهآ دختر آئتیس پادشاه کولخیس با فداکاری به شوهرش جیسون کمک میکند تا پشم زرین را به دست بیاورد و سپس به خاطر او از سرزمینش دور می‌شود و به همراه او یه سرزمینی دیگر می‌رود ، مورد بی‌مهری جیسون واقع می‌شود و توسط کرئون. پادشاه کورینتوس تبعید می‌شود و جیسون دختر کرئون را به عنوان تازه عروس انتخاب میکند، مدهآ در این نمایشنامه به جای تن دادن به این خفت انتقامی سخت را با قتل فرزندانش از جیسون می‌گیرد.
تاکنون بیش از ده‌ها بار این نمایش یا اقتباس‌هایی از آن اجرا شده است ولی این‌بار مرجان آقانوری توانسته است با خوانشی زنانه و اجرایی دگرگونه ، نمایشی را بر روی صحنه بیاورد که از بینش عمیق او نسبت به موضوعات پیرامون و شناخت دقیق‌اش از نمایشنامه نشأت می‌گیرد. در این نمایش کارگردان زن در ابتدا تلاش میکند تا با استفاده از رقص‌ها و نمایش هندی اعم از کاتاکالی، بهاراتانیام و ساتریا ، متن اوریپید را بازسازی کند، اما توسط نیرویی سلبی متوقف می‌شود ، نور نمایش را می‌گیرند و به این ترتیب مورد ممیزی قرار می‌گیرد و سپس قسمت‌هایی از نمایش حذف می‌شود، باری دیگر تلاش میکند با ممیزی‌های انجام شده نمایش را پیش ببرد ولی این بار خود او به عنوان کارگردان حذف می‌شود و جایگاه کارگردان به عهده یک مرد قرار می‌گیرد، کارگردان جدید شناخت دقیقی از این نمایشنامه و اصولا شناختی از تأتر ندارد، این را از تلفظ اشتباه اسامی و عبارات متوجه می‌شویم ، ولی او ارزشهایی را به عنوان قالب اجرایی به گروه تحمیل میکند، کارگردان پیشین که الان جایگاه بازیگر را دارد سعی میکند تا ایستادگی کند ولی به سختی سرکوب می‌شود، همانند مدهآ، در ادامه تأتر به شکل نمایش ایرانی ادامه پیدا میکند تا قالب‌های ارزش‌گذاری شده توسط کارگردان که تنها شعارهایی غیرقابل اجرا هستند بازتولید شوند، در اینجا با انطباق نمایشنامه مدهآ با مجلس زنان داستان ادامه پیدا میکند ولی باز هم نیروی سلبی توسط کارگردان مانع عمل می‌شود و با سرکوب شدید عوامل، نمایش به شکل نمایش ایرانی تعزیه پیش می‌رود ، ولی گویا حتی تعزیه هم با ارزش‌های کارگردان همخوانی ندارد ، پس نمایش یه پرده‌خوانی می‌رسد ولی باز هم خود سانسوری کارگردان واردعمل می‌شود و عوامل را مجبور میکند تا به طور کلی نمایش متوقف شود، از آنجایی که توقف نمایش در هر بازه زمانی با خاموش کردن نور و تاریکی انجام می‌شود ، عوامل از تماشاگران می‌خواهند که با چراغ قوه تلفن‌های همراه‌شان نور سالن را جهت ادامه کار تأمین کنند و در یک نمایش تعاملی اینچنین نمایش ادامه پیدا میکند ولی در آخر با ورود نیروهای سرکوب‌گر با چهره‌های پوشانده شده نمایش کامل تعطیل می‌شود و کلیه بازیگران و عوامل دستگیر می‌شوند.
شاید در این دوره این بهترین خوانشی بود که از نمایشنامه مدهآ اوریپید می‌توانست ارائه شود. مرجان آقانوری به عنوان هنرمند تحصیل‌کرده تأتر از بهترین دانشگاه‌های کشور و برگزیده جشنواره فجر، دختری که از شهرستان به اجبار به تهران آمده است در این نمایش به ظرافت این موضوع را بازگو میکند که هنرمندان، به ویژه هنرمندان زن ، بیشتر از همه مورد سانسور قرار می‌گیرند و فرزندانشان – آثاری که تولید می‌کنند ـ از آنها گرفته می‌شود ، هنرمندانی که خیلی از آنها به دلیل کاستی‌های شهرستان‌ها برای تولید تأتر مجبورند به تهران بیایند و مورد بی‌مهری فضای مردانه تأتر قرار می‌گیرند، سانسور به عنوان امری سلبی به خاموشی سالن‌های نمایش و فراموشی آثار تولید شده و یا نمایش به یک اثر خنثی و گاهی دور از محتوا قلب می‌شود.
تسلط یازیگران به نمایش هند، انواع نمایش ایرانی، آواز و موسیقی دیدنی است، ایده کارگردانی فکر شده است و نمایشنامه تولید شده هوشمندانه و قابل دفاع است. طراحی صحنه ساده ولی با ریزه‌کاری‌هایی همراه است، از صفحه شطرنج تا رگال لباس، همگی جایگاه معنایی و قابل تأویل دارند، طراحی نور با توجه به کاستی‌های سالن اجرایی بسیار هنرمندانه است، ساخت ویدیو آرت‌ها نیز درست و قابل تأمل است. موسیقی زنده در این اجرا کارکرد به جایی دارد و دور از فرم‌های بی‌ربط است که مدتی است در اجراها از آن استفاده می‌شود، اما پخش موسیقی پلی‌بک نامناسب است، صدای بلندگو کنترل شده نسیت و برای چنین سالنی زیاد است. زمان نمایش مطلوب است و ریتم بالای اجرا در زمان چهل دقیقه‌ای و استفاده از موسیقی و طنز در نمایش توانسته است مخاطب را راضی نگه دارد.
به طور کلی مرجان آقانوری به عنوان کارگردان و بازیگر در این نمایش موفق بوده است و دیگر بازیگران نیز علی‌رغم نقش فرعی توانسته‌اند قاب‌ها و پرفورمنس دیدنی ایجاد کنند. هماهنگی گروهی و تسلط بر چندگونه اجرایی از نکات موفق این نمایش است.
مدهآ متکثر بر احوال امروز تأتر
نمایش مدهآ اجرا نمی‌شود با طراحی و کارگردانی مرجان آقانوری در سالن نمایش دا در حال اجراست، این نمایش ترکیبی از پرفورمنس، نمایش ایرانی، نمایش هند و ویدیو آرت است، مدهآ اوریپید که از نمایشنامه‌های تاثیرگذار یونانی است به موضوع مردسالاری و اجحاف علیه زنان می‌پردازد، در این نمایشنامه پس از آنکه مدهآ دختر آئتیس پادشاه کولخیس با فداکاری به شوهرش جیسون کمک میکند تا پشم زرین را به دست بیاورد و سپس به خاطر او از سرزمینش دور می‌شود و به همراه او یه سرزمینی دیگر می‌رود ، مورد بی‌مهری جیسون واقع می‌شود و توسط کرئون. پادشاه کورینتوس تبعید می‌شود و جیسون دختر کرئون را به عنوان تازه عروس انتخاب میکند، مدهآ در این نمایشنامه به جای تن دادن به این خفت انتقامی سخت را با قتل فرزندانش از جیسون می‌گیرد.
تاکنون بیش از ده‌ها بار این نمایش یا اقتباس‌هایی از آن اجرا شده است ولی این‌بار مرجان آقانوری توانسته است با خوانشی زنانه و اجرایی دگرگونه ، نمایشی را بر روی صحنه بیاورد که از بینش عمیق او نسبت به موضوعات پیرامون و شناخت دقیق‌اش از نمایشنامه نشأت می‌گیرد. در این نمایش کارگردان زن در ابتدا تلاش میکند تا با استفاده از رقص‌ها و نمایش هندی اعم از کاتاکالی، بهاراتانیام و ساتریا ، متن اوریپید را بازسازی کند، اما توسط نیرویی سلبی متوقف می‌شود ، نور نمایش را می‌گیرند و به این ترتیب مورد ممیزی قرار می‌گیرد و سپس قسمت‌هایی از نمایش حذف می‌شود، باری دیگر تلاش میکند با ممیزی‌های انجام شده نمایش را پیش ببرد ولی این بار خود او به عنوان کارگردان حذف می‌شود و جایگاه کارگردان به عهده یک مرد قرار می‌گیرد، کارگردان جدید شناخت دقیقی از این نمایشنامه و اصولا شناختی از تأتر ندارد، این را از تلفظ اشتباه اسامی و عبارات متوجه می‌شویم ، ولی او ارزشهایی را به عنوان قالب اجرایی به گروه تحمیل میکند، کارگردان پیشین که الان جایگاه بازیگر را دارد سعی میکند تا ایستادگی کند ولی به سختی سرکوب می‌شود، همانند مدهآ، در ادامه تأتر به شکل نمایش ایرانی ادامه پیدا میکند تا قالب‌های ارزش‌گذاری شده توسط کارگردان که تنها شعارهایی غیرقابل اجرا هستند بازتولید شوند، در اینجا با انطباق نمایشنامه مدهآ با مجلس زنان داستان ادامه پیدا میکند ولی باز هم نیروی سلبی توسط کارگردان مانع عمل می‌شود و با سرکوب شدید عوامل، نمایش به شکل نمایش ایرانی تعزیه پیش می‌رود ، ولی گویا حتی تعزیه هم با ارزش‌های کارگردان همخوانی ندارد ، پس نمایش یه پرده‌خوانی می‌رسد ولی باز هم خود سانسوری کارگردان واردعمل می‌شود و عوامل را مجبور میکند تا به طور کلی نمایش متوقف شود، از آنجایی که توقف نمایش در هر بازه زمانی با خاموش کردن نور و تاریکی انجام می‌شود ، عوامل از تماشاگران می‌خواهند که با چراغ قوه تلفن‌های همراه‌شان نور سالن را جهت ادامه کار تأمین کنند و در یک نمایش تعاملی اینچنین نمایش ادامه پیدا میکند ولی در آخر با ورود نیروهای سرکوب‌گر با چهره‌های پوشانده شده نمایش کامل تعطیل می‌شود و کلیه بازیگران و عوامل دستگیر می‌شوند.
شاید در این دوره این بهترین خوانشی بود که از نمایشنامه مدهآ اوریپید می‌توانست ارائه شود. مرجان آقانوری به عنوان هنرمند تحصیل‌کرده تأتر از بهترین دانشگاه‌های کشور و برگزیده جشنواره فجر، دختری که از شهرستان به اجبار به تهران آمده است در این نمایش به ظرافت این موضوع را بازگو میکند که هنرمندان، به ویژه هنرمندان زن ، بیشتر از همه مورد سانسور قرار می‌گیرند و فرزندانشان – آثاری که تولید می‌کنند ـ از آنها گرفته می‌شود ، هنرمندانی که خیلی از آنها به دلیل کاستی‌های شهرستان‌ها برای تولید تأتر مجبورند به تهران بیایند و مورد بی‌مهری فضای مردانه تأتر قرار می‌گیرند، سانسور به عنوان امری سلبی به خاموشی سالن‌های نمایش و فراموشی آثار تولید شده و یا نمایش به یک اثر خنثی و گاهی دور از محتوا قلب می‌شود.
تسلط یازیگران به نمایش هند، انواع نمایش ایرانی، آواز و موسیقی دیدنی است، ایده کارگردانی فکر شده است و نمایشنامه تولید شده هوشمندانه و قابل دفاع است. طراحی صحنه ساده ولی با ریزه‌کاری‌هایی همراه است، از صفحه شطرنج تا رگال لباس، همگی جایگاه معنایی و قابل تأویل دارند، طراحی نور با توجه به کاستی‌های سالن اجرایی بسیار هنرمندانه است، ساخت ویدیو آرت‌ها نیز درست و قابل تأمل است. موسیقی زنده در این اجرا کارکرد به جایی دارد و دور از فرم‌های بی‌ربط است که مدتی است در اجراها از آن استفاده می‌شود، اما پخش موسیقی پلی‌بک نامناسب است، صدای بلندگو کنترل شده نسیت و برای چنین سالنی زیاد است. زمان نمایش مطلوب است و ریتم بالای اجرا در زمان چهل دقیقه‌ای و استفاده از موسیقی و طنز در نمایش توانسته است مخاطب را راضی نگه دارد.
به طور کلی مرجان آقانوری به عنوان کارگردان و بازیگر در این نمایش موفق بوده است و دیگر بازیگران نیز علی‌رغم نقش فرعی توانسته‌اند قاب‌ها و پرفورمنس دیدنی ایجاد کنند. هماهنگی گروهی و تسلط بر چندگونه اجرایی از نکات موفق این نمایش است.
امیرمسعود فدائی، امیرحسین سرمنگانی (هالین)، امیر مسعود و مهرناز خلیلی این را
خواندند
مریم علیپور، میلاد فراهانی و امید معاوی این را دوست دارند
مریم علیپور، میلاد فراهانی و امید معاوی این را دوست دارند
خریدار مرجان آقانوری (marjanaghanouri)
تیوال این کانال
دنبال
مرجان آقانوری
از ۱۵ اسفند ۱۴۰۰
ارادت بیکران خدمت شما
ممنونم که برای ما یادداشت گذاشتید
و جزئی نگرانه نسب ما را به اثر تولید شده مشخص کردید
شاید حال بتوانم بگویم درصدی میدانم که اثر چه تاثیری بر مخاطب می‌گذراند ...
اجبار چه کار ها که نمیکند .
ممنونم که برای ما یادداشت گذاشتید
و جزئی نگرانه نسب ما را به اثر تولید شده مشخص کردید
شاید حال بتوانم بگویم درصدی میدانم که اثر چه تاثیری بر مخاطب می‌گذراند ...
اجبار چه کار ها که نمیکند .
۳ روز پیش، جمعه
دوست‌دارم
( ۱ )
پاسخ
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۷۵۶,۰۰۰ نفر
+۳۰,۵۰۰ برنامه
+۱۰,۱۷۰,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۵۰,۱۵۷ برگه
۹,۸۲۷ آلبوم
۵,۶۲۶ پادکست
