به نظر منم بازی آقای دلاوری پر انرژی تر و دقیق تر بود. خانم کریمی هم بازی تلویزیونی ارائه دادن! به طرز کودکانه ای احساس می کنم رو بازی خانم کریمی کارگردانی خاصی انجام نشده و شاید بشه گفت به حال خودشون رها شدن تا نقش رو در بیارن! بازی آقای ساعتچیان بسیار ضعیفتر از بازی ایشون در کار به یاد موندنی استاد سمندریان (ملاقات بانوی سالخورده) بود که می تونه مشمول دلایل زیادی بشه مثل سبک کارگردانی، متن، شرایط اجرا و... . خانم جعفری هم به نسبت خودشون ضعیف ولی به نسبت بقیه خوب عمل کردن و به نظر میومد ارتباط مناسبی با کار برقرار کرده بودن.
با الهام عزیز در مورد نیاز به ایرانیزه کردن متن موافقم و به نظرم کارگردان نتونسته بود لایه های زیرین درام رو به مخاطب نشون بده و مخاطب باید با هر آنچه از دیالوگ های مستقیم متن گرفته بود سالن رو ترک می کرد.
در کل کاری بود برای یک بار دیدن :)