نمایشنامه عالی و بازی های خیلی خوب، امیر دلاوری که خود نقش بود و نیکی کریمی هم کاملا باورپذیر. بازی احمد ساعتچیان و بهناز جعفری به نظرم جای کار بیشتری داره، خصوصا این که کل نمایش به صورت برش هایی از زندگی آدماست و تغییر مکان و دکور باید به همون نسبت تغییر در ضرباهنگ بازی شخصیت ها رو به دنبال داشته باشه. به تصویر کشیدن مفاهیم روانشناختی یک ارتباط کار ساده ای نیست. من کاملا لذت بردم از اجرای جمعه و نمیدونم چرا انقدر نقد بود روی این کار. البته دو مورد رو میتونم تصور کنم، اول اینکه کیفیت بازیها در شبهای مختلف، تفاوت داشته و یا مخاطب نتونسته با پیام و محتوای اصلی داستان ارتباط برقرار کنه و احساس کرده صرفا داره یه زندگی به چالش کشیده شده رو میبینه. به همه علاقه مندان توصیه میکنم این نمایش رو ببینن.