نمایشی با رنگ و لعاب جذاب و دوست داشتنی برای کودکان ، بازی ها به اندازه و همه چیز خوشحال کننده بود. از به وجد آمدن کودکان میشد فهمید که چقدر تحت تاثیر زیبایی صحنه قرار گرفته اند، مخصوصا در شروع نمایش، طوری بود که من هم همراه با کودک درون خود به وجد آمدم.
از سوالات و حرف های کودکان در سالن میشد فهمید که چقدر در ذهنشان سوال تازه ایجاد شده و این مهم قطعا باعث پویایی ذهن کودکان میشود و قوه ی ادراک و تخیل آنها را تحریک میکند.
در مجموع بسیار لذت بردم و امیدوارم چراغ تاتر و مخصوصا کار کودک به لطف شما عزیزان همیشه روشن بماند.
اول خداقوت میگم به همه کسانی که در ساخت این کار زحمت کشیدن، چون معلوم بود کارگردان سعی خودش رو کرده که کار قابل قبولی ارائه بده، بازی عباس خداوردیان و محمد نیازی ویژه بود
برادر زاده ام بهانه ای شد برای دیدن این نمایش، بعد از اتمام نمایش ازش پرسیدم که چطور بود گفت خوب بود، خوشحال شدم چون من پیشنهاد دیدنش رو داده بودم و قطعا گفتن خوب بود با لبخند گوشه لبش خیالم رو راحت میکرد، اینبار پرسیدم چیش خوب بود چی فهمیدی ازش؟ گفت کتابایی که دارمو گرد گیری کنم و بخونم تا انقدر نمونن یه جا که جونورا بخورنش، آخر حرفش هم گفت اون خانومه که آخر اومد خیلی خوب بود گفتم چیش لبخند زد و گفت کلا گفتم:)) منم دیگه ادامه ندادم :)
ولی از نظر خودم ترکیب حرکات فرم، موزیک، رنگ آمیزی و در بعضی از صحنه ها طنز موقعیت جذابیت بصری مناسبی برای بچه ها بوجود آورده بود، از خنده های بچه ها و در عین حال تمرکزشون میشد فهمید که چه میزان جذابیت داشته. خلاصه ممنونم، واقعا خسته نباشید و لطفا خسته نشید تا باز روی صحنه درخشیدنتون رو ببینم.