سلام
اول از همه اینکه این نظرات شخصیه منه. اولم خوبی هاش رو میگم گه غرض ورزی نشه.
ایده های ظریف و جالب داشت
تغییر نقش (یک کاراکتر که همه بازیگران در تایم های مختلف اون رو اجرا میکردن)، ایده دیدن تمرین به جای اجرای اصلی، ایده های خاص دیگه (اما خام) و اینکه در انتها دیگه نقشی نبود و ما اونجا خود واقعی بازیگرا رو میدیدیم.
اما....
نیم ساعت پشت درب بودیم و شروع تاخیر داشت!!
ما از روی خلاصه داستان این اجرا رو انتخاب کردیم و مشخصا از نمایشنامه شکسپیر انتظار بالایی
... دیدن ادامه ››
میره. اما...
شروع اجرا با حرکات بی هدف با هدف پرکردن صحنه که در آخر هم هیچ صحنه پری رو ندیدیم...
قرار بود تقابل کارگردانی و بازیگری مثال کوچیکی باشه از تقابل پادشاه با مردمش. اما کارگردان عملا نقش خودش رو ایفا نمیکرد حتی به عنوان بازی!؟؟؟
سعی میشد با تماس های فیزیکی مثلا روشنفکرانه جذابیتی ایجاد کنن که ضعف های برنامه رو بپوشونه. خیلی مقرضانه بود... درست این بود که اگر شورش مردم علیه حاکم بود، جنسیت اهمیت نداشت.
و اینکه اجرا زمانی تمام میشد که بازیگران به نقطه عطفی برسن... اما به این توجه نشده بود که تماشاچی هم نطقه عطف میخواد.
کاش... کارگردان های ما وقتی دارن یه اثری رو میسازن به این فکر کنن که ممکنه این اولین اجرای یک بیننده باشه. اگر این اولین اجرایی بود که "من" میدیدم، مطمئنم دیگه سمت تاتر نمیرفتم.
تاتر، فیلم، موسیقی و کلا فعالیت های هنری سلیقه ایه...مثلا همراه من، تاتر رو دوست داشت و کلی هم خندید... کلی هم تو راه برگشت بحث میکردیم