وودی آلن تصمیم میگیرد در کشور ایران تاتر کار کند. کوگل ماس، پروفسور ادبیات زبان لاتین و یونانی سیتی کالج زندگی زناشویی ناموفقی را تجربه میکند. به همین علت برای مشورت و کمک ابتدا به مطب روانکاو و سپس به دفتر پرسکی جادوگر میرود. پرسکی و دستیارش پیشنهاد میکنند با یک کتاب وارد اتاق پرو جادویی شده و با گذر از زمان و در بین شخصیتهای داستان به دنبال عشق واقعی برود. پروفسور کتاب مادام بوآری را انتخاب کرده و وارد اتاق پرو میشود...
تماشاگر گرامی، درب سالن راس ساعت آغاز نمایش، بسته میشود و به هیچ عنوان امکان ورود پس از بسته شدن درب وجود ندارد.
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
سلام و خسته نباشید میگم به تمامی کسانی که برای این کار زحمت کشیدن
تبریک میگم به نویسنده و کارگردان ،بابت این نمایش زیبا که یک بار دیدن براش کمه
واقعا لذت بردم از تماشای نمایش اتاق پرو و به همه پیشنهاد میکنم حتی برای یک بارهم که شده برن و ببینن
و اینکه همه در نقش هایی که داشتند درخشیدن اما خانم نگین سرتیپی به نظر من به نحو احسن نقششون رو اجرا کردن و من واقعا از بازی ایشون لذت بردم
سلام من این نمایش رو هفته گذشته دیدم، به خوبی مرز طنز و کمدی رو رعایت کرده و در واقع با حرف ها و شوخی های سطح پایین آلوده نشده،
بازی ها رو دوست داشتم
نمایشنامه رو دوست داشتم و اولین بار بود تقریبا که نمایش کمدی می دیدم که واقعا می خنداند نه به واسطه شوخی های سطح پایین به واسطه نمایشنامه قوی و بازی های خوب به خصوص جادوگر و دستیارش عالی بودن
اما با وجودی که ردیف اول کنار درب و نزدیک به خانم کاشانی نشسته بودیم ولی تقریبا اصلا صدای سازدهنی شنیده نمی شد و عملا یه کار بیهوده به نظر می رسید درحالی که می تونست حضورش رو موثرتر نشون بده در کار
جناب وودی آلن چندیست مضحکه در تئاتر ما بیداد می کند . خانم دستیار دختران ما پلکان پیشرفت زنباره هایی مثل جناب کوگل شدند . مادام بوآوری شما هم به عشق تئاتر گرفتار اشقیا شدی خودت خبر نداری . جناب کوگل شما در اینجا تنها نیستی همتای شما از بالا تا پایین بسیارند .
و در آخر : نغمه جان نوذری ، ایمان عزیز ، نگین بانوی سرتیپی ، نسترن بانوی ابراهیم زاده و محمدرضا جان عیوضی در قالب طنز تلخی هارو شنیدم و کیف کردم از بازی روان و کارگردانی درجه یک نغمه جان لذت بردم .
بدون تعارف یکی از بهترین کمدی کلاسیک هایی که در کنه وجودش حرف برای گفتن زیاد داشت . دستمریزاد گل کاشتین .
کیفتون کوک
با احترام فراوان ؛ هادی محمودی