در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال آزاده ابراهیم زاده | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 02:47:45
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
آگاهی سبب اشتیاق می شود و اگر فردی بی صبرانه منتظر دیدن نمایشی هست ، آگاهانه مشتاق هست. وگرنه کسی که از رویدادی با خبر نیست ، به طبع اشتیاقی نیز ندارد. در ضمن من ننوشتم که بی صبرانه مشنتاق شروع دوباره نمایشم !!!!! که سالهای پیش هم به روی صحنه رفته باشه .... در ضمن پس از دیدن کار با همدیگر درباره خصوصیات جذاب کار صحبت می کنیم .... :)
متاسفانه خیلی از دوستان کم لطفی میکنن و برای تبلیغ اجراهای خودشون و یا دوستانشون با اکانت های چند ساعته و چند روزه شروع به بازار گرمی میکنن
هرچند این روش ها شاید در روزهای ابتدایی اجرا بازخورد خوبی داشته باشه و باعث استقبال بشه ولی دوامی نخواهد داشت و تنها کار گروه رو زیر سوال میبره و باعث دلسردی تماشگران از تئاتر میشه
امیدوارم دوستان عزیز و صاحب نظر که در آینده رفتن و نمایش رو دیدن، نظرشون رو اعلام کنن تا فضای تیوال گرم‌ و مورد اعتماد باقی بمونه
قصدم جسارت به شما نبود، ولی اینطوری نظر از قبل دادن پسندیده نیست
۰۳ آذر ۱۳۹۷
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
سلام. بی صبرانه مشتاقم تا نمایش شروع بشه ....
ببخشید این نمایش سال های پیش هم اجرا شده که شما بی صبرانه منتظر شروعش هستید؟
یا کلا چه ویژگی خاصی باعث این بی صبری شده؟
ممنون
۰۲ آذر ۱۳۹۷
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
همیشه بر این عقیده بودم که مردم ما مردمی قصه شنو هستند. داستان مغز هز نمایشنامه ای و به طبع تیاتری ست. متاسفانه امروزه شاهد فیلم ها و تیاترهایی هستیم که از لحاظ ساختار داستانی بسیار فقیر هستند و به فرم ها و قاب های زیبا و یا تکنیک های تصویربرداری و تدوین متکی اند اما از لحاظ داستان تهی اند و این ضعف خود را با به بازی گرفتن چهره ها و تکنیک های بازیگری آنها سعی در جبران دارند. با طراحت می توانم بگویم که نمایش دلفین ها از توضیحات بالا مبراست. چرا که به زیبایی کامل بر متن استوار است و دنبال کردن داستان باعث ایجاد تعلیق تا پایان قسمت اول کار می شود. یکی دیگر از نقاط مثبت نمایش دلفین ها استفاده نکردن از چهزه هایی است که امروزه با سنجاق به بدنه تیاتر وصل شده اند و باعث سیل هجوم تماشاگر به سالن های تیاتر خصوص و دولتی می شوند که نام بردن این چهر ها که گاها برای اولین بار است بر روی صحنه تیاتر می روند، لزومی ندارد.
نمایش دلفین ها چون بر متن نمایشنامه استوار بوده ، بازیگر محور نیست و بازیگران همچون پرفورمرها ، تنها راوی اند ؛ راوی خشونت های پنهان جامعه ، زنانی که از خشونت های جهانی ( جنگ ) به خانواده پناه می برند و از خشونت های پنهان خانواده به جامعه ( کار) پناه برده اند و باز از خشونت های جامعه ( همچون قصاب محل که عاشق ناسکی است ) دوباره به خانواده پناه می برند و در آخر خود را در اتاق بالای خانه حبس می کنند. قفل کردن در اتاقشان و ترس از ورود پژمان به اتاق ، بازگو کننده خشونت فاجعه وار درون خانواده است که کارگردان به روشن ترین وجه توانسته آن را بازگو کند. و در آخر باز به خشونت دیگری پس از تیاتر دلفین ها می رسیم ؛ بی توجهی مردم تیاتر بین کشورم با همه ادعاهایشان به متن و بازیگر و چهره محور بودنشان..
اما باز بنظرم این مبارزه ماست. مبارزه ما در قبلا تیاتر اشرافی و تیاتر ... دیدن ادامه ›› دولتی ...
در آخر لازم می دانم به دوستانی که به دیدن این نمایش می روند و جایی از متن در ذهنشان گمگ و نامفهوم می ماند یا به قول پدر داستان نویسی مدرن ایران ، استاد هوشنگ گلشیری متن در ذهنشان دچار لکنت زبان می شود ، بگویم که شرحه شرحه کردن متن تخصص مراکز صدور مجور نمایش در ایران است و این رویه در هیچ کشور دیگری سابقه ندارد. پس با تامل بع تماشای کار بنشینید و لکنت های زبانی متن را نه به کارگردام کار که به مرتکز صدور مجوز نمایش در ایران خرده بگیرید. چرا که همه در ایران بر اساس سلیقه خود به تماشای آثار دراماتیک می نشینند و کمتر کسی به نقد ساختاری و تحلیل می رسد.
من از دیدن این نمایش بسیار لذت بردم ...
فرزاد جعفریان، امیر و بابک این را خواندند
رضا غیوری، محمد لهاک و محمد خداوردی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نمایش دلفینها بازخوانی دیگر جامعه است. سفیدخوانی زیرمتن زندگی های بسیاری است که دستخوش خشونت اند. خشونت پنهان جامعه که درون چهاردیواری خانواده ها رخ می دهد و همانجا خاموش می شود. اما فاجعه پس ز آن اتفاق می افتد و کسی چه می داند که کی تصمیم بزرگ گرفته می شود. بودن یا نبودن ؟
نمایش دلفین ها به خوبی این پرسش را در ذهن مخاطب روشن می کند. در اوج خنده و مرور خاطرات تصمیم گرفته می شود. پارادوکس عظیمی بین ماندن و رفتن . زندگی در جامعه و خانواده ای که در مقابل انواع خشونتش فقط کی توانی سکوت کنی و برای فرار از خشونتی به خشونت دیگر پناه ببری. ساختار گروتسک گونه دلفین ها شما را به پرسشگری وا می دارد. اکنون دیگر نه تزکیه روح ارسطو و نه روشنگری رنسانس که پرسشگری پسامدرن می تواند تنها رسالت تیاتر باشد. برای همی تیاتر مردمی ، تیاتر پرسشگر است و مخاطب را تبدیل به پرسشگر جامعه می کند.
چه دلفین ها از این رو بسیار موفق عمل کرده . من همه دوستداران تیاتر مردمی را به دیدن این نمایش دعوت می کنم.
رضا غیوری و فرزاد جعفریان این را خواندند
محمد لهاک و محمد خداوردی این را دوست دارند
به رسم اینجا اولین حضور تون رو در جامعه تیوال تبریک عرض می کنم
خوش اومدین :)
۲۲ مهر ۱۳۹۷
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید