در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال bayaz | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 00:01:30
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
bayaz (bayaz)
درباره نمایش دولت ضعیفه i
چقدر خوب میشد اگر به جای بازی کردن با کلماتی مثل تئاتر آکادمیک و بازی باسمه ای و متن عقیم،نگاهی به واقعیتهای درون نمایشنمامه و اتفاقات زمان خود بینداریم و دقتی که در نوشتن یک متن ایرانی شده نه قجری نویسی....
اگر کمی متوجه اوضاعمان بودیم درک می کردیم که اصلی ترین عنصر این نمایش و این مملکت خواجه و خواجگانند که باید از این قالب دروغین خارج شوند.البته برای درک خواجه باید با این مردم زندگی کرد.اگر کسی خواجه را نمی شناسد یا بود و نبودش را فرقی نمی گذارد، یا در این کشور زندگی نمیکند یا شاید زیر پرچم معین البکاء سینه میزند..
اطلاق لوده بازی و شعار با صدای بلند وبیانیه سیاسی به این نمایش بی انصافی محض است.در کدام یک از نمایش های در حال اجرا با چنین صراحتی در بیان مشکلات امروز کشور سخن گفته می شود؟در روزگاری که بیش از هر زمان نیاز به آگاهی و درک اوضاع حاکم بر جامعه وکشور داریم،چه کسی و کجا میتواند و جرات این را دارد که راجع به ریز مسائل سیاسی و اقتصادی و حتی فرهنگی کشور سخن بگوید آن هم انچنین؟
حال اگر کسی این مهم را انجام بدهد آن هم به درستی،انصاف است که حمایت شود،نه اینکه با دستمایه قرار دادن حرفهای دیگران و نقل قول از آنها به کار ارزشمند گروهی هنرمند حمله برد و آنها را مورد استهزا قرار داد.
در یکی از نقدهای عزیزان که گوشه چشمی هم به تاریخ دارند(به قول خودشان اللته)خواندم که میرزا حسین خان سپهسالار به کشور خیانت کرده.هم اکنون ... دیدن ادامه ›› از بزرگترین تارخ دانان این کشور بپرسید که کدامشان موافق این هستند که مشیر الدوله خیانت کرده؟؟؟؟؟؟کار راحت تر اینکه میتوانید به صحنه آخر روزنامه چی در نمایش مراجعه کنید و ببینید تا شاید متوجه شوید.
بهتر است به جای جلب توجه به وسیله نقدهای آبکی و نظرات نابخردانه کمی فکر کنیم.شاید اوضاعمان بدتر از این که هست نشود...
امیرمسعود فدائی و رضا تهوری این را خواندند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
bayaz (bayaz)
درباره نمایش دولت ضعیفه i
دولت ضعیفه
تئاتر سیاسی یا سیاست تئاتری؟
حتی اسم این نمایش هم بحث برانگیز است.دولت،ضعیفه.اصغر خلیلی واقعا تئاتر سیاسی میسازد یا سیاست تئاتری دارد؟به نظر گزینه اول گزینه مناسبی است.چرا که کارهای قبلی خلیلی بیانگر این واقعیت است و او زا از این اتهام که سیاست تئاتری دارد مبری می کند.

در دورانی که وضعیت سیاسی و اقتصادی کشور بی شباهت به دوران صدارت امیر کبیر و میرزا حسین خان سپهسالار نیست،در کشوری که اختلافات سیاسی داخلی و خارجی هر روز بیشتر و بیشتر میشود و امثال معین البکاء ها و مجلس بانوها رشد میکنند و امیر کبیرها را حذف میکنند،شاید اغراق نباشد اگر بگوییم اصغر خلیلی همان روزنامه چی نمایش است که بی پروا فریاد میزند تا چشم وگوش این مردم را باز کند.ولی آیا این خواجگانی که از بوق سگ تا خروس خوان پادویی میکنند وچاکرم مخلصم سر میدهند گوشی برای شنیدن این حرفها دارند؟بعید به نظر میرسد.چرا که گوششان از هیاهوی دغدغه های روزمره پر است.شاید هم بی اختیار چشم و گوششان بسته شده است.

راستی چقدر آشنا به نظر می رسد انیس الدوله.انگار نام این معین البکاء را جایی شنیده ام شاید هم در حال خوردن شکلات دستگیرش کردند. .شاید مادر ... دیدن ادامه ›› بزرگم پای ثابت مجلس های همین مجلس بانو است.ماموران نظمیه چطور؟مثل اینکه انها را ازنزدیک دیده ام.یا حتی ملیجک را؟نمی دانم..ولی به یقین خواجه را می شناسم .و این خواجه چه خوب اینه در برابرمان قرار میدهد...
امروزاست که مردم ما بیش از هر زمانی نیاز به آگاهی دارند.این نمایش ایینه ی تمام نمای وضعیت امروزی است که برایمان ساخته اند نه هیچ زمان دیگری.درست است که زمان نمایش زمان قاجار است ولی بی شک حرف حرف امروز است.باشد که امنای دولت به تماشای این نمایش بنشینند و پس از آن فکری به حال رجال گود جیب و مفت خور این مملکت کنند.
گرچه باز هم بعید به نظر می رسد. چرا که این قافله از قافله سالار خراب است
سپهر این را خواند
رضا تهوری و مریم راد این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
bayaz (bayaz)
درباره نمایش دولت ضعیفه i

دولت ضعیفه
تئاتر سیاسی یا سیاست تئاتری؟
حتی اسم این نمایش هم بحث برانگیز است.دولت،ضعیفه.اصغر خلیلی واقعا تئاتر سیاسی میسازد یا سیاست تئاتری دارد؟به نظر گزینه اول گزینه مناسبی است.چرا که کارهای قبلی خلیلی بیانگر این واقعیت است و او زا از این اتهام که سیاست تئاتری دارد مبری می کند.

در دورانی که وضعیت سیاسی و اقتصادی کشور بی شباهت به دوران صدارت امیر کبیر و میرزا حسین خان سپهسالار نیست،در کشوری که اختلافات سیاسی داخلی و خارجی هر روز بیشتر و بیشتر میشود و امثال معین البکاء ها و مجلس بانوها رشد میکنند و امیر کبیرها را حذف میکنند،شاید اغراق نباشد اگر بگوییم اصغر خلیلی همان روزنامه چی نمایش است که بی پروا فریاد میزند تا چشم وگوش این مردم را باز کند.ولی آیا این خواجگانی که از بوق سگ تا خروس خوان پادویی میکنند وچاکرم مخلصم سر میدهند گوشی برای شنیدن این حرفها دارند؟بعید به نظر میرسد.چرا که گوششان از هیاهوی دغدغه های روزمره پر است.شاید هم بی اختیار چشم و گوششان بسته ... دیدن ادامه ›› شده است.

راستی چقدر آشنا به نظر می رسد انیس الدوله.انگار نام این معین البکاء را جایی شنیده ام شاید هم در حال خوردن شکلات دستگیرش کردند. .شاید مادر بزرگم پای ثابت مجلس های همین مجلس بانو است.ماموران نظمیه چطور؟مثل اینکه انها را ازنزدیک دیده ام.یا حتی ملیجک را؟نمی دانم..ولی به یقین خواجه را می شناسم .و این خواجه چه خوب اینه در برابرمان قرار میدهد...
امروزاست که مردم ما بیش از هر زمانی نیاز به آگاهی دارند.این نمایش ایینه ی تمام نمای وضعیت امروزی است که برایمان ساخته اند نه هیچ زمان دیگری.درست است که زمان نمایش زمان قاجار است ولی بی شک حرف حرف امروز است.باشد که امنای دولت به تماشای این نمایش بنشینند و پس از آن فکری به حال رجال گود جیب و مفت خور این مملکت کنند.
گرچه باز هم بعید به نظر می رسد. چرا که این قافله از قافله سالار خراب است
شاهین این را خواند
امیرمسعود فدائی این را دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
bayaz (bayaz)
درباره نمایش میراث i
به صحنه بردن کارهای استاد بیضایی در یک چنین زمانه ای،اون هم با این چنین رک گویی ک در کمتر نمایشی دیده شده ستودنیست.شاید این روزها هیچ کارگردانی در این عرصه جرءت چنین بی پروا سخن گفتن رو در خودش نبینه.نمایش میراث در سالهای بسیار دور در دهه چهل توسط استاد بیضایی به صحنه سنگلج برده شد و از همان سال توقیف شد تا امروز.چنین نمایشی قطعا حرفهای بسیاری پس از چهل و هشت سال سکوت در دل خودش خواهد داشت.
بعد از تماشای ای نمایش امیدوار شدم ک هنوز هم کسانی هستند که اتدیشمندانه به اوضاع امروز مملکتمان نگاه می کنند و در نشان دادن واقعیتهای پیدا و پنهان،هیچ ابایی ندارند.این اجرا از نمایشنامه میراث اگر چه خوانش متفاوتی از میراث خود بیضایی است ک در سال چهل وشش اجرا شده.اما شاید اگر خود بیضایی هم بود به یک چنین دیگاهی نزدیک میشد.چرا که فرهنگ و هویت ما سالهاست که ب یغما برده شده و سخن گفتن از آن شاید بسیار تکراری به نظر میرسید.
دیدن این نمایش برای کسانی که امروزمان را میفهمند بسیار جذاب خواهد بود ،و برای آنهایی که امروزمان را ساخته اند تلخ و گزنده...