این نمایش رو دوست داشتم به چند دلیل:
دلیل اول : داستان درون مایه فلسفلی داشت اما قصدش فلسفه ورزی نبود ,جسارت داشت و خودش بود و از همه مهمتر فرزند نویسنده اثر بود و حقیقتا زاده شده بود,
با تمام توصیف هایی که کردم اگر منصف باشیم برای شروع یک مسیر پر پیچ و خم بسیار قابل قبول بود و به اندازه از تکنیک های تئوریک بهره مند شده بود به غیر از پایان که گویی اجبار درام بر متن فائق شده بود
دلیل دوم : بازی ها بود که در تمام فشردگی و موجز بودن اثر ولی کامل به نظر میرسید, در حالی که گاها بازیگران از درگیری های فیزیکی
... دیدن ادامه ››
در نقش بی
بهره نبودند اما نقش ها را از آن خود کره بودند و عاشقی را میشد از آنها دریافت کرد
دلیل سوم: چفت و بست کلی اثر بود که احساس یک پدیده رو از شروع تا پایان در من ایجاد کرد
در کل تبریک به امیر عزیزم و گروه هنری بایوس و به امید موفقیت های روز افزون