«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
دیدن این تئاتر در برنامه من همچنان هست، اما الان در مورد تئاتر نمی خوام صحبت کنم، در واقع می خوام از سایت تیوال تشکر کنم، راستش به شدت تحت تاثیر این فرهنگ قرار گرفتم، با اینکه تیوال خودش بلیط فروشی این کار رو نداره اما یه پیج رو اختصاص داده برای نظرات، البته اولین بار نیست، دقیقا یادمه که در مورد "اتاق ورونیکا" هم شاهدش بودم و مطمئناً فقط به این موارد ختم نمیشه. واقعا کار با ارزشی هست و نتیجه گیری من این هست که تیوال به دنبال پوشش کامل نظرات هست و نظر مخاطب رو با ارزش می دونه.
چند روز پیش به دنبال خرید بلیط فیلم در سایتی که مخصوص این کار هست بودم و کامنت های فیلم رو خوندم که همه عالی بود. بعد که کار رو دیدم نظرم رو که منفی بود نوشتم و هرگز منتشر نشد!!
کامنت های عالی هم فقط قابلیت لایک داشتند. بنابراین ما فقط مجبور بودیم یا راضی باشیم یا ناظر!!
میشه به چیزی اعتقاد نداشت
اما لزومی هم نداره که اونو به لجن بکشی
نا امنی ایجاد تفکر می کنه، برای همینه که همه ازش متنفرن
اون روح تو رو نا امید کرده
نا امید کردن یه جوون، از هر جنایتی که تا حالا انجام داده بالاتره
به عنوان کسی که ترانه های محلی رو دوبار دیدم و هر دوبار فوق العاده لذت بردم ، و همچنین به عنوان کسی که ترانه های قدیمی به دلم نشست ، باید بگم نقطه ضعف این کار رو متاسفانه خواننده ضعیف این کار میدونم ، اهمیتی نمیدم که اسم یک نفر، حالا به هر شکلی ، مطرح شده باشه و معروف باشند و مدرس آواز باشند و ... چیزی که برای من اهمیت داره اینه که بعد از اجراهای قوی و تاثیر گذار، یه صدای ضعیف و دم دستی نشنوم
دقیقا مسئله ای که در بهترین اپیزود های ترانه های محلی، باعث قوت کار بود
اگر میتونستیم یه نظرسنجی داشته باشیم در مورد ترانه های محلی، به جرأت عرض می کنم که محبوبترین اپیزود ها ترانه ی دختر ایلام و جوونای قلعه پیر بود که با خوندن دو هنرمند خانم، به خصوص خانم هانا کامکار، سالن رو به وجد آورد .
به کسانی که از صدای آقای زند وکیل لذت می برند و طرفدارانشون احترام میگذارم و البته به خود ایشون
اما واقعا ترجیح میدادم که صدای بهتری رو بشنوم و لذت ببرم ، یا دست کم بیشتر از یک خواننده برای این کار درنظر گرفته می شد ، مشابه ترانه های محلی ، که تنوع خوبی هم ایجاد می شد
کدوم مادره که شب گریه های بچه شو بشمره؟
خسته میشه
اما نمی شمره