عبارتی که در تمام طول ۲ساعت و ۴۰ دقیقه ی این کار توی مغزم داشت حکاکی می شد این بود " حتی میشه گفت این کار یه کم زیادی کارگردانی شده" . بدون تعارف میشه ساعت ها در موردش حرف زد و از ذهن غیر منسجم من بعیده که بتونه این همه فکر رو به کلمه تبدیل کنه پس به چند بارقه ازشون بسنده می کنم :
یک ذره از تئاتر خارج از اراده ی #محمد_رضایی_راد نبود ، حتی یک حرف اضافه در قالب بداهه و یا یک حرکت انگشت بدون آنکه مقرر باشه رجوع شود به همون پارت از کار در مورد نظر کارگردان راجع به تئاتر حرف می زنه .
نکته ی بعدی : کد گذاری تمام عیارِ اجزای درام در جای جای اثر ، چه در دیالوگ ، چه در میزانسن ، چه در طراحی نور ، چه در طراحی صحنه ، چه در بازی ها ، انگار که همه جای قصه دارند بصورت عرضی و باهم جلو می روند .
نکته ی بعدی : بازی گیری به شدت متوازن از همه بازیگران . گرچه فرهاد کاتب از نظر من به پرداخت کامل نرسیده . و در مقابل بازی خارق العاده ی @behafaridqaffarian که گرچه یک سر و گردن بالاتره اما در هارمونی بازی ها جای خودش رو بطور ملایمی پیدا کرده .
نکته ی بعدی : راد نگران از اینکه مبادا مخاطب متوجه فهوای کلامش نشه به طرق مختلف و به کرّات در مورد دغدغه هاش حرف میزنه که اصولا باید حوصله ی مخاطب رو سر ببره که بعضی جاها هم می بره اما باید اعتراف کرد دو ساعت و چهل دقیقه با این روال و حفظ ریتم یک معجزه روی صحنه به ... دیدن ادامه ›› شمار میره .
نکته ی بعدی : اصلیه که میگه تئاتر سکوتیه که با دیالوگ قطع میشه . و وای از سکوت در نمایش فعل که اگه بخوام در موردش حرف بزنم بهتره به نشانه ی احترام بایستم و سکوت کنم .
نکته ی بعدی : پرگویی "وجود داشت" و میتونه پوئن منفی به حساب بیاد
نکته بعدی : طراحی صحنه ... من دارم به وجد می آم پس دیگه تموم می کنم . فقط همینو بگم طراحی صحنه دیدم در این کار . اون هم به غایت .
و ... انگشتری که در انگشت اشاره ی لیلا آرش بود .
حرف آخر : این کار یک چیز شده بود که آن هم کارگردانی
ست .
@mohamad_rezaee_rad
#جیم_قاف
این کار باید دیده بشه .