در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال Farhadghadim | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 12:06:24
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
نمایش چه کسی از ویرجینیا وولف
می ترسد
نمایشیست که از نظر کنش دراماتیک
و کارکرد کنشگرها موفق بوده کشش ذهنی مناسب را در ذهن تماشاگر خود ایجاد میکند و این خود گواه این را می دهد که کار از نظر کارگردانی موفق عمل کرده
بازی عاطفه کوشکی در جایگاه بازیگر تماشایی بود و همینطور پویا انصاری
که در تمایش خوش درخشید ریتم نمایشی درست و به جا بود و در پایان بندی کار هم تفکر من رو در جایگاه تماشاگر تا بیرون سالن با خود همراه کرد و اینها همه گواه یک اثر موفق است روی صحنه ی نمایش .

فرهاد
من تا حالا در طول همه ی سالهایی نمایش میدیدم چه الان که دستی بر آتش هنر دارم چه آن موقع ها که دانشجوی پر سوالِ تئاتر و سینما بودم هیچ وقت درباره هیچ نمایشی مشتاق نشده بودم بیام و اینجا در تیوال چیزی بنویسم اما بعد از دیدن نمایش آبی مایل بصورتی اینقدر به وجد اومده بودم و هیجان داشتم که تمام مدت در مسیر بازگشت از سالن پالیز تا منزل به این فکر میکردم باید درباره ی این نمایش و تاثیری که بر من داشت ساعت ها حرف بزنم و بنویسم..
در طول مسیر دوست داشتم فریاد بزنم و از همه مردم بخوام که برن و این نمایش رو ببینن.. ببینن که هنرمندان این نمایش چطور دارند درد نهفته و بغض فروخورده ی چند دهه ی اخیر این مملکت رو به زیباترین شکل ممکن بازگو میکنند و چه تاثیر شگرفی بر روح و جان و فکر تماشاگرانشان (از هر قشر و با هر سطح تحصیلات و دانشی) میگزارند..
درود و درود
مطمئنم تمام تماشاگرانی هم که همراه من از سالن اجرا خارج شدند با من هم نظر بودند، این را می شد از نگاهشان، حالت غریبشان و نم اشکی که بر چشمانشان نشسته بود فهمید..
من امشب را بعد از مدتها زندگی کردم، جای تک تک شخصیت های نمایش، جای میتراهای تنها و امیرهای سر خورده و مادرهای سرگشته و دایی های نگران و هومن های امیدوار و پسرانِ به بن بست رسیده و زن های بی سرپناه و شهرزادها.. زندگی کردم و اشک ریختم و خندیدم و بهت زده شدم..
دم گروه اجرایی و سرکار خانم ... دیدن ادامه ›› ساناز بیان نویسنده و کارگردانِ شاهکار و بازیگرانِ خارق العاده ی نمایش گرم که اینچنین آفرینشی انجام دادند..
بازی بازیگرانی چون بانو نسیم ادبی و عاطفه ی رضوی و گیتی قاسمی و امین میری و هادی عطایی و باقی دوستان که این گونه جادویمان کردند تحسن برانگیز بود..
در آخر ناسپاسی است اگر از اعجوبه ی این روزهای بازیگری تئاتر حرفی نزنم، بهنام شرفی بازیگری که در هر نمایشی که از ایشان دیدم خلاقیت و قدرت بازیگری اش میخکوبم کرده، نقش هایش را روی صحنه زندگی میکند و وادارت میکند از فرط خوب بودنش فحشش بدهی.. جایزه ی بهترین بازیگری مرد جشنواره فجر نوش جونش.. در نمایش آبی مایل بصورتی ببینیدش مطمئنم شما هم همچون من به احترامش کلاه از سر بر خواهید داشت..
امیدوارم این نماش ماه ها روی صحنه باشد تا همه ی کسانی که دوستشان داریم و حتی دوستشان نداریم ببینند و تاثیری بر نگرششان نسبت به این قشر از اجتماع که همیسه برایمان غریب بودند و دور داشته باشد..
به امید فردایی بهتر برای انسانیت

ممنون از شما برای انتخاب تماشای نمایش و نظر بسیار ارزشمندتون
۲۸ بهمن ۱۳۹۶
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید