در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال raha tehrani | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 12:02:47
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
سلام دوستان وخسته نباشید میگم به گروه. اول از همه چیز از نوازنده های محترم که به زیبایی نواختند و خواننده محترمی که خواندند و جان ما تازه شد.
من به شخصه نمایش افسون معبد سوخته جناب مرادی و سبک، بازیها و کارگردانی آنرا بیشتر پسندیده ام و امیدوارم ایشان این نمایش زیبا و خیال انگیز را دوباره به اجرا ببرند! البته در سالن قبلی یا همردیف آن، چراکه سالن پالیز متاسفانه علی رغم تذکر مکرر تماشاگران، بدترین و محدودترین امکان نشستن و آسایش را به تماشاگران میدهد و با وجود اجراهای زیبا و سایر امکاناتی که دارد، بسیار غیر ایمن و تماشای اجراها عذابی اجباری است. امیدوارم مسیولین محترمش استاندارد واقعی را در جاگیری صندلیها (حالا 1 ردیف کمتر و راحتتر و احترام به حداقل حقوق تماشاگر!!) رعایت کنند!
از نمایش دور نشویم! کارگردانی، طراحی صحنه، موزیک، حرکات و... به حق شایسته است. بازیها با احترام، از بازیگر سه به یک قابل توجهند. در واقع با خوشامد به خانم توسلی عزیز، هیچ چیز بیش از شکل بازیهای سینمایی ایشان ندیدیم!؟ به خصوص در بیان که بسیار سریع و ناموزون بود، البته اپیزود مربوط به ایشان هم کوتاهتر بود و شاید جای کار زیادی نداشت! بازی خانم طباطبایی قابل توجه است، و بازی خانم پناهیها مشخص است که بسیار تلاش شده، در قسمتهایی شگفتی انگیز است، تنها مشکل گاهی در بیان جویده و سریع انبوه دیالوگهاست، که به درستی شنیده نمیشوند، غیر این حال و هوای کاراکتر به خوبی درآمده است....
در کل میتوان گفت شما همانگونه که از کارگردان محترم انتظار دارید نمایش متفاوتی میبینید اما ضعف نمایش بیش از هر چیز در نمایشنامه و شکل بیان دیده میشود که اندکی انتظار امثال مرا از جناب مرادیِ هوشمند و ریزبین، برآورده نکرد! ممنون از تلاشتان!
رضا تهوری و آوا فیاض این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
چند شب پیش به تماشای نمایش جناب رایگان نشستیم و در این هیاهوی بسیار برای هیچی که بعضا، در فضای نابسامان نمایشها میبینیم، از صرف حضور فروتنانه استاد در تیاتر، کارگردانی سنجیده ایشان، بازیهای حرفه ای و تواناییهای بازیگرانشان، طراحی ها و...حظ بردیم! تنها نکته ای که به نظرم رسید در نقد بیان کنم، احساس سردر گمی مختصری بود که بر عده ای از تماشاگرانی که به متن آشنا نبودند، عارض شده بود. و شاید به دلیل انبوهی دیالوگ، ریتم سریع نمایش، و مقایسه مداوم کاراکترها برای درک ارتباطشان رخ میداد و ذهن را از هدف اصلی نمایش، تحلیل و قضاوت شرایط شخضیتها ، کمی دور میکرد. رقص انتهایی نمایش بسیار جداب و لازم و توانایی بدنی بازیگران تحسین برانگیز بود که به انتخاب درست جناب رایگان برمیگشت. خانم ادبی که نیاز به تعریف ندارند. اما آقای دانش بهزادی، با خاطره بازی به یاد ماندنی و پر چالش نمایش بیرون پشت در، این حس را به انسان میدهند که چه حیف است از پتانسیل بازیگری ایشان، در فضای کنونی تیاتر، به شایستگی تمام استفاده نمیشود! در کل چنین نمایشی برای تماشاگران حرفه ای تیاتر لذتبخش تر است.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
پرتره مرد ریخته یک مونولوگ چند وجهی با بازی هنرمند باسابقه نمایش و تصویر، اصغر همت است و به خوبی می تواند تماشاگر را، در سالن دلپذیر سنگلج که متاسفانه از لطف اهالی و تماشاگران حرفه ای تیاتر، مهجور مانده! مشتاق نگه دارد. به خصوص اگر علاقه مند به آثار و زندگی نویسندگان تاثیرگذار ادبیات نمایشی باشید، چنانچه حداقل در بین جوانان، از طیف دانشجویان، به خصوص هنری، انتظار می رود! تیاتر را نه به مثابه تفریح صرف، که انگیزش تفکر بدانند، چه تنها در سالنهای شیک و اداهای روشنفکری خلاصه نمی شود. نقد حرفه ای نمایش را دوستان صاحب نظر ارایه کردند.سپاس از اصغر همت، و تمامی دست اندرکاران نمایش پرتره مرد ریخته، که شبی آرام و لذت بخش را بر من روا داشتند.
پرند محمدی، پرندیس و شادی بهرامی این را خواندند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
برایم دغدغه بود این نمایش را ببینم. تماشاخانه فانوس در کوچه آذری میدان 7 تیر، با آن چیدمان جالب و کافه جمع و جورش در اولین برخورد به نظرم دلنشین، با موجی از انرژی مثبت آمد. نمایش از همان حیاط حین نوشیدن قهوه آغاز شده و در همان دقایق اول شما را درگیر می کند که شاخص آن بازی خوب سامان ارسطو و فضا سازی مرتبط است. سپس درگیر فضای نمایش به سالن هدایت می شوید و با رنجی که پرسوناژها می برند همدلی می کنید و همگام با آنها نگران سرنوشتشان می شوید.همان باش که نیستی بدون هیچ کلامی، شما را مشتاقانه تا انتها می برد و به تفکر وا میدارد و طرحواره های ذهنی ناشی از باورهای غلط اجتماعی را به چالشی انسانی می آزماید. در نگاه اول صرف پرداختن به موضوع اقلیت ( ظاهرا فراگیر) دو جنسیتی، خالی از تعصب میبایست برای جلب تماشاگر امروز کافی بنماید. شاید همان تعصبها باعث شده این گروه و زحماتشان، در فضای بدون حمایت و تبلیغ، همچون تماشاخانه دنج فانوس مهجور بمانند که جای بسی تاسف است. تماشای همان باش که نیستی در ساعت 6 عصر هر روز( رو به پایان)، را به تمام دوستان هنر دوست و آزاد نگر توصیه میکنم. اصراری نیست دست از باورهای قدیمی برداریم، فقط به خودمان فرصت دهیم، از زاویه دیگری هم به موضوع نگاه کنیم، که درک متقابل لازمه رشد بشر است.
پرندیس، عالیا و شادی بهرامی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
تئاتر دعوت
سالن اجرا: تماشاخانه عمارت مسعودیه
کارگردان:محمد رحمانیان
بازیگران: مهتاب نصیر پور...
سانس اجرا: 18.30 و 20.30
زمان اجرا: 25 بهمن تا 5 اسفند
ابرشیر این را خواند
البته برگه جشنواره نمایش ساخته شده...
۰۴ اسفند ۱۳۹۴
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
چند شب پیش به دیدن نمایش دعوت اثر استاد رحمانیان رفتم و افسوس خوردم که این اثر دور از تیوال عزیز قدری در تماشاخانه عمارت زیبای مسعودیه مهجور مانده است! به نظرم داستان دوم به قدر کافی در اجرا کارا و موثر بوده و مفهوم را می رساند و با داستان اول ارتباط چندانی برقرار نکردم، هرچند خالی از جذابیت نبود! به تلاشهای گروه اجر می نهم و آرزو می کنم در فرصتهای بعد در موقعیت مناسبتری از نظر زمان و مخاطب تلاششان به ثمر بنشیند!
همچنین دو اثر دیگر مالی سویینی و چمدان نیز جایشان در تیوال خالی است
۰۴ اسفند ۱۳۹۴
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید