خیلی عالی بود، خیلی لذت بردم از دیدنش، اینقدر که گذر زمان رو متوجه نشدم و دوست داشتم ساعت ها ادامه می داشت...
چقدر جای هوشنگ ابتهاج خالی بود، چقدر حیف شد که نبود...
کاش ابتهاج هم می بود و به عنوان کسی که مجبور شد از کشور بره، زوایایی دیگه ای از آنچه بر موسیقی کشور رفته رو بازگو می کرد...
شاید با گذشت این همه سال، هنوز هم خیلی از حرفا رو نمیشه زد!
ولی با این همه، همین هم خوش.