«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
نمایش خوبی بود. دیالوگ های مناسب و بازی های خوب. علی الخصوص هنرمند جوان آقای امیر میرزاده. خسته نباشید.
سلام. این نمایش کنسرت را مشاهده کردم.
در ابتدا خسته نباشیدم میگم به این هنرمندان جوان،
اولین چیزی که در نمایش به چشم می خورد و در ذوق می زند، مکان اجراست که با توجه به استفاده از افکت های نوری و صوتی، می توانست در سالن بهتر و مجهز تری صورت گیرد، همچنین می شد کار را همره با سازهای خطه هنرپرور جنوب زیباتر کرد. البته می توان حدس زد که تدروی های موجود در عرصه هنر، کار را بر این بزرگوارن سخت کرده است و احتمالاً از نظر برخی تحجر گراها، همراهی ساز و حرکات موزون؛ امری نکوهیده است.
حرکات نمایشی کاملا با افکت های صدا هماهنگ بود. هر چند برخی از پرده های نمایش مانند پرده اول، و دو پردا آخر بسیار پربارتر و زیباتر اجرا شد.
نمایش راس ساعت اعلام شده آغاز شد و کل گروه که البته با تمام حس حرکات را اجرا می کردند نیز هماهنگی نسبتاً مناسبی داشتند.
داستان های روایت شده نیز جالب بود. همان افسانه های خلیج فارس که بخشی از تمدن پربار جنوب ایران است.
نکته دیگر، کیفیت فیلم بود که می توانست HD باشد که البته این ایراد هم ممکنه به خاطر کیفیت پرده نمایش سالن بود.
در کل از نمایش دیده شده، رضایت داشتم.
رهنما جان، ی توضیحی، پاراگراف نوشته ای، عکسی ، تیزری ، کلاً هیچی ..........
کار را پنجشنبه دیدم.
راستش را بخواهید به جز بازیگر مرد ، بازی ها ضعف جدی داشت. نمایش نامه هم ب خوبی پیاده نشده بود. احساس کسالت واقعی را تجربه کردم. من فقط بخاطر اسم سارتر اومدم.
سلام.
خسته نباشید خدمت کارگردان و بازیگر گرامی.
کار خوب و جذابی بود. علی الخصوص برای من که با اثار اقای چوبک اشنا نبودم. لذت بردم و به دوستان پیشنهاد می کنم.
این نمایش را در جمعه مورخه 6-9-94 در تالار کارگاهی رودکی دیدم .
صحنه ، نور پردازی ، صدا و تمامی عوامل بازی به خوبی تدارک دیده شده بود . حتی جایگاه تماشاچیان نیز کاملا با مفاهیم همخوانی داشت . ولی بهتر بود ک جایگاه نشستن تماشاچیان نیز همرنگ میزهای اجرا می بود .
40 دقیقه اول جدا کسل کننده بود ولی این کسل کنندگی ب خوبی خود را در مفهوم نمایش نشان می داد. ولی می توانستند زمان را حداقل 5 دقیقه کاهش دهند . این نمایش ب جای دقیقه در اجرای 45 دقیقه ای بهتر مخاطب را جذب می کرد .
همچنین در سکانس پایانی کار ب جای استفاده از یک تلویزیون کوچک ب نظرم یک تلویزیون بزرگ و مدرن مفهوم را ب گستردگی بیشتری می رساند .
در کل کاری مورد پسند و کاملا مفهومی بود ک البته مفهوم خود را ب خوبی نشان داد .
در پایان از آقای محمد شیرین زاده نیز تشکر لازم را دارم .