یک نمایش کارگاهی بود و با چند تپق اما اجراش قابل قبول بودش آقای لهاک چرا آنقدر استرس داشتی ، همش از اینور به انور میدویدی ومیز و صندلی جابجا میکردی یه لحظه یاد جمله زهره مقدم افتادم برای نمایش اعتراف فرزین محدث (مثه یه دایی مهربون توی عروسی ) خلاصه نخسته