"سیرکی که میگذرد"
"پاتریک مودیانو"
"نشر چشمه"

فضاسازی داستان خیلی خوبه، یه داستان خوب برای خوندن، همین...

"این طوری ما تنها مشترهای هتلی بودیم که با ایستگاه متروکه ادغام شده بود. گاهی خواب میبینم با ژیزل میان سالن پذیرش هتل هستم، نگهبان شب که یونیفرم کهنه ای به تن دارد کلید اتاق را به ما میدهد. ما از پله های مرمری بالا میرویم. در طبقه ی اول سعی میکنیم اتاقمان را پیدا کنیم، اما تلاشمان بیهوده است. از سالن بزرگ غذاخوری که غرق تاریکی است عبور میکنیم. در راهرو ناپدید میشویم. سرانجام به سالن انتظار قدیمی که لامپی روشنش کرده وارد میشویم. ... دیدن ادامه ›› روی تنها نیمکت آنجا مینشینیم. ایستگاه تعطیل است، اما کسی چه میداند، ممکن است قطار رم به اشتباه از اینجا رد شود و چند ثانیه بایستد، زمان لازم برای آنکه ما سوار یکی از واگن ها شویم...
- از متن کتاب-

راستی روز کتاب و کتابخوانی هم مبارک.. :)