کوروش سلیمانی رو دوست دارم چون جدا از صفات اخلاقی نیکش (که دوستان درباره‌اش صحبت کردند)، کارگردان متعهد و دغدغه‌مندی هست...
ایشون جدا از این‌که متن‌های خوبی رو برای کارهاش انتخاب می‌کنه قصد نداره تماشاچی رو به هر قیمت بخندونه و ایجاد تلنگر ذهنی در مخاطب براش مهم‌تره...
پارسال نمایش «ناگهان پیت حلبی» رو در تماشاخانه سنگلج از کوروش سلیمانی تماشا کردم که اون هم یک کمدی اجتماعی قوی‌ بود...
نمایش «فالومی» هم یه کار کمدی فاخر هست...
در فالومی جنبه‌های مهمی از روابط انسانی به زبان طنز و روانکاوانه بیان شده:
نمایش اون دسته از زندگی‌های زناشویی که کاملاً بر پایه فرافکنی و تصاویر ذهنی طرفین از یکدیگر بنا شده‌اند (به‌نظر میرسه تعدادشون در جامعه ما کم نیست). مرد مسن‌تری که زندگی نزیسته خودش رو توی دختری کم‌سن و سال‌تر جستجو می‌کرده و حالا نمیتونه با واقعیات وجودی این دختر کنار بیاد. دختری که تو رابطه دنبال امنیت و حمایت پدرانه بوده و حالا که فردیتش پررنگ شده دیگه نمیتونه کنترل و رفتار قیم‌مآبانه همسرش رو تحمل کنه. مردی که به خاطر چارچوب کارش هیچوقت نمی‌تونست رابطه‌ای شخصی با آدم‌ها برقرار کنه اما یکبار که از مرزهای خودساخته عبور میکنه می‌بینه چقدر نیاز به رابطه‌ با آدم‌ها براش مهم بوده و چه چیز مهمی رو از خودش دریغ می‌کرده. و زبان که بازیگر اصلی در روابط انسانی هست. به قول ویتگنشتاین «کلمات تو مرزهای جهان تو را می‌سازند» و در این نمایش ... دیدن ادامه ›› می‌بینیم زبان می‌تونه مانند یک اسلحه مخرب عمل کنه پس شاید نیاز باشه گاهی این اسلحه مخرب رو غلاف کنیم و ازش استفاده نکنیم...

بازیها هماهنگ و یکدست هستن...
وحید آقاپور مثل همیشه عالیه...
مسعود میرطاهری و مریم داننده فرد هم همپای وحید آقاپور نقششون رو عالی بازی می‌کنن..
و همه اینها به خاطر یک کارگردان قوی به نام کوروش سلیمانی هست...

خدا قوت میگم به تیم نمایش «فالومی»

برای تماشای «فالومی» فقط همین هفته فرصت دارین، پس فرصت رو از دست ندین...