بعد از مدتها تیاتری دیدم که فارغ از بزرگی بیهوده ی اسم ها و چهره ها و تبلیغات پر زرق و برق و شوآف های بی دلیل و شعار زدگی و شعر زدگی و فلسفه زدگی های بی مورد و تصنعی و جایگاه هایی برای ارائه ی مانیفست های بی محتوا، از دل برامده و بر دل مینشست عجیب!
"بیست متری جوادیه"، بسیار خوب نوشته شده، بسیار خوبتر اجرا میشود و درین برهوت اثارِ منسجم، بی ادعا و ارام، احوالِ ادم را خوب میکند،،،
متشکرم از سیامک و سیف الله و مرجان و شهرام تاکسی....!