نمایشى بى سر و ته، اما بازى هاى خوب که چشم نوازن، کارگردانى درست اما بازهم باید اشاره کنم بى سروته، و من تماشاگر وقتى از سالن میام بیرون مدام به این فکر میکنم که چى دیدم؟ چى فهمیدم؟ آیا واقعا حتما باید چیزى گفت؟ اجرایى اتفاقا سعى کنه حرف مهمى بزنه بدتر باعث نمیشه که حرفش گنگ تر و ابتر بشه؟ و اون ساختار شکنى و ارتباط با مخاطب چرا؟ واقعا چرا؟؟؟؟