«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
من امشب دوباره اجرا رو دیدم، و اول خواستم از آقاى منتظرى تشکر کنم که بعد اجرا وایسادن و صحبت کردن و پاسخگو بودن، و واقعا علاوه بر اینکه از اجراشون لذت بردم از مصاحبت باهاشون هم لذت بردم.
اما اجرا چندین لایه داره که به نظرم کاملا بستگى به تجربه و سطح سواد مخاطب دارد فهم و درکش، و از بازى هاى خوب و روان تک تک بازیگران هم بگذریم، از صحنه اى که مثل زندگى ورق میخورد هرصحنه، تا موسیقى بى نظیرى که هر دفعه مثل اجرا آس جدیدى برامون رو میکرد هم بگذریم، اجرا براى من پراز لحظات نابى است که اکثرش رو لمس کرده بودم، از اینکه روزى دانشجو شدم اومدم تهران و تمام چیزهایى که داشتم رو توى شهرستان گذاشتم و موندم تهران تا اینکه الان تو سن سى و چندسالگى روزى نیست که حسرت نخورم چرا تئاتر نخوندم، از اینکه عشق رو زمان دانشجویى تا سرحد مرگ تجربه کردم و الان پر از لحظه هایى هستم که به این فکر میکنم همه چیه این زندگى تلخى و ناکامیه، یا اینکه کاش ماشین زمان داشتم و برمیگشتم عقب و یه سرى کار هارو انجام نمیدادم یا انجام میدادم، یه سرى حرف هارو میزدم.
ممنون واقعا بابت همه چیه این اجرا البته که قبول دارم خیلى از این احساساتم نسبت به این اجرا شخصیه
الان که دارم اینو مینویسم هنوز داغم انگار تصادف کردم مغزم آسیب دیده هنوز نمیدونم چه اتفاقى برام افتاده الان فقط به همه چى شک کردم، به خودم به دنیا حتى به خدا، دیگه نمیدونم منم یه کمالم یا یه نویسنده! انقدر سوال برام ایجاد شده که قطعا باید یکبار دیگه ببینم شاید به جوابام برسم، الانم پنج ستاره دادم اما این پنج ستاره رو مطمئن نیستم چون اگر دفعه بعدى که میبینم جواب سوالام رو نگیرم قطعا یک ستاره است نظرم
ممنون که نمایش ما رو تماشا کردید، و ماهم خودمون در مقابل این نظر شما گیج شدیم، اما امیدوارم باز هم ببینید نمایش رو و اگر خواستید با هم حضورى صحبت کنیم.
نمایشى بى سر و ته، اما بازى هاى خوب که چشم نوازن، کارگردانى درست اما بازهم باید اشاره کنم بى سروته، و من تماشاگر وقتى از سالن میام بیرون مدام به این فکر میکنم که چى دیدم؟ چى فهمیدم؟ آیا واقعا حتما باید چیزى گفت؟ اجرایى اتفاقا سعى کنه حرف مهمى بزنه بدتر باعث نمیشه که حرفش گنگ تر و ابتر بشه؟ و اون ساختار شکنى و ارتباط با مخاطب چرا؟ واقعا چرا؟؟؟؟
من اجراى نویسنده این کار رو هم که تو مولوى رفته بود رو دیده بودم و خب اون اجرا رو بیشتر دوست داشتم اما این اجرا هم چیزهاى خوب داشت، اما مشکل اصلى اجرا ریتم کند آن، و میزانسن هایى که بى دلیل بود و باعث میشد ما کمتر خود بازیگرا رو ببینیم.
سلام. باید به اطلاع شما برسونیم که هیچ تریک تبلیغاتی در کار نیست. متاسفانه بنا به دلایلی اجرای نمایش خوب تایملپس تا زمان از پیش تعیین شده مقدور نبود و اجرای پایانی تایم لپس روز جمعه ۲۱ تیرماه خواهد بود
از شما ممنونیم که وقتتون رو در کنار خانواده تئاتر هامون گذروندید. به مخاطبانمون قول میدیم که در احترام به سلیقه مخاطبان عزیز هنگام انتخاب نمایشها با نهایت دقت و احساس مسئولیت اقدام کنیم
من اجراى ایرانشهر و دیدم و دوست نداشتم و بعد این سرى اجرا رو به دعوت یکى از دوستان دوباره دیدم اما باز هم نظرم عوض نشد، متاسفانه اجرا با هیاهوى بسیار براى هیچ فقط مخاطب رو هیجان زده کاذب میکند و بعد احساسى و در پایان متوجه متن شلخته آن مى شوید اما انصافا از صحنه زیبا و بازى هایى که معلومه زحمت میکشن نمیشه گذشت ولى باز هرچى فکر میکنم به هیاهوى بسیار براى هیچ میرسم
جالبه برام من وقتى اجرا رو دیدم بعدش صبر کردم با چند نفر هم صحبت کردم و بعدم اومدم اینجا بخونم ببینم چى گفته شده راجع به اجرا، متاسفانه تمام مشکل اجراهایى که میبینم و صحبت هایى که راجع بهش گفته میشه تماما نشون میده که ما انقدر توى ایران نمایش هاى متفاوت نمیبینیم که تا یه کارگردان زیرکى یکم شامورتى بازى رو با یک ایده ى قدیمى اما کم کار شده مخلوط میکنه شگفت زده میشیم، از نمایش سیزیف که من انقدر حجمه تعریف ازش دیدم اینجا که سعى کردم جلوى خودم رو بگیرم و راجع بهش ننویسم که چه متن کولاژ چندپاره ى کهنه ى دم دستى داره تا این اجرا که به نظرم کاملا شامورتى بازى بود و هیچ چیز دیگه. نمایش پروفسور بوبوس آتیلا پسیانى هم که در سالن اصلى تئاتر شهر اجرا رفت کت واک داشت اما اون ایده کارگردانى بود که بر روى متن سوار شده بود، اما این اجرا کت واکى بود ک هیچ حرفى براى گفتن نداشت جز یک سرى نشانه هاى کهنه که هر برداشتى میشه ازش کرد و همین نشان از زیرکى کارگردان که با اضافه کردن این ها این اجازه رو به مخاطب کم تئاتر دیده و نگران از این که تماشاگر نادان خونده بشه برداشت هاى فلسفى سطحى بکنه. مشکل از کارگردان یا جشنواره دانشجویى یا داوران جشنواره دانشجویى نیست مشکل از سیستم تئاتر ماست که سال به سال حهارتا کار مزخرف خارجى در قالب جشنواره بین المللى تئاتر فجر میارن اینجا و ما فکر میکنیم خیلى با تئاتر جهان در ارتباطیم در حالى که عقبیم متاسفانه، این اجرا نهایت میتونه یک کار کلاسى باشه.
با تمام احترامى که براى عوامل اجرا و تمام کسانى که این اجرا رو دوست دارن قائلم ازشون دعوت میکنم سرى به یوتیوب بزنن و کمى پرفورمنس ببینن.
جناب جباری گرامی، البته کاملا متوجه فرمایشتون در سواستفاده های حال حاضر در تئاتر هستم. و از طرفی کاملا می تونم حس شما رو از دیدن یک تاتر بد( البته به زعم شما) درک کنم.. ای کاش کمی موشکافانه تر در مورد نقدی که دارید مرقوم می کردید.. اینکه در نمایشهایی از کت واک استفاده بشه با نمایشی که الگوی اجراییش کت واک باشه متفاوته و تفسیر خودش رو داره
اما در نهایت گمان می کنم اینکه برای تحلیل تان در نقد نمایش ، متوسل به شگفت زدگی احتمالی برخی از مخاطب می شوید و تفسیرهای سطحی فلسفی شان را که احتمالا با ذوق و شعف هم همراه است، ناشی از کم دیدن و احتمالا کم دانستن تلقی می کنید، نگاه پسندیده ای نیست
من بعد از اینکه اجراى پارسا پیروزفر رو توى ایرانشهر دیدم و خیلى دوست داشتم فکر نمیکردم دیگه از این اجرا لذت ببرم ولى واقعا حیرت کردم نمایشى خوش ریتم و خب با متن خوب که البته به واسطه کم کردن متن چون اجراى آقاى پیروزفر نزدیک به دو ساعت بود اما این کار دیگه حتى مشکل طولانى بودن نداشت.
و اما بازیگران این اجرا رو هرکسى دیده باشه یا به زود ببینه متوجه میشه که همه ى نمایش بر روى دوش دو بازیگر و توانایى زیادى رو میطلبه و میخوام بگم این دو بازیگر به شدت از پس این کار براومدن و آقاى منتظرى واقعا خیلى خیلى بهتر از آقاى بهبودى بودن و کارى کردن که من قطعا تا مدت ها فکر میکنم به اینکه چطور میشه چندین کاراکتر رو بازى کرد تو یه ساعت و تک تک لحظات هر کاراکتر کامل بازى شه انگار که ما سال هاس میشناسیمشون. هرچند تپق هایى هم امشب وجود داشت از سمت اون یکى بازیگر اما میذارم پاى اجراى دوم بودن.
جناب جباری ممنون از پیشنهادتون
امشب کار رو دیدم غیر از چند تپق که به حساب اجراهای اول می ذارمش در مجموع کار قابل قبولی بود و خاطره ی کار پیروزفر و بهبودی رو خراب نکرد خوشبختانه
کار خیلی خوبی بود.بسیار لذت بردم. نقطه قوت کار ایفای چند نقش توسط 2 بازیگر خیلی خوب بود. اولش ابهام داشت ولی کم کم عوض شدن نقش ها کاملا طبیعی و خوب از کار در اومده بود.البته که نیاز بود دکور جذابتر و در هر صحنه می تونست یه مقدار حس حال فضا رو منتقل کنه.البته یه صحنه های با نورپردازی کاملا این حس منتقل می شد ولی خب می شد بهتر از این باشه.در کل اجرا بازیگران عالی بود.
من سال هاست که تماشاگر نمایش هاى کوشکى هستم اما به نظرم کوشکى تازه داره خودش رو پیدا میکنه هرحند همیشه کارگردان خوش دوقى بوده اما از سه تا کار آخرش من بیشتر خوشم میاد چون براى خودشه و سوار موج نیست. هرچند کار طولانى بود بازى گرها گویا شاگردان ورک شاپ خودش بودن و تازه کار اما نمایش هاى کوشکى همیشه چیزى براى تو داره که دست خالى از سالن بیرون نرى.
نمایشنامه خوبى داشت به نظرم و بازى خانوم محرابى خوب بود اما کارگردانى ضعیفى داشت متن جلو تر از اجرا بود و کمى هم از آقاى کوهستانى تاثیر گرفته بود آقاى نجفى به نظرم
من خیلى وقت بود که انتظامى نمیرفتم اجرایى ببینم چون چنتا کار بد پشت هم دیدم و دل بریده بودم از انتظامى تا اینکه براى دیدن این کار اومدم چون کارقبلى کارگردان که بازیگرش هم مشترک بود رو دیده بودم و دوست داشتم اون کارو اما با دیدن این کار حس کردم شاید مقصر سالن انتظامیه واقعا.چون اصلا اسم این چیزى که من دیدم تئاتر نبود و یک استندآپ کمدى بود. به نظرم آقاى علوى زاده این کارو بدن خنداننده شو. و یا بزنن تو صفحه تیوال که استدآپ کمدیه نه تئاتر تا مخاطب تکلیفشو بدونه.
نمایشى ضعیف، متاسفانه متن ضعیف و بى مایه، کارگردانى تلویزیونى که در بعضى مواقع صد رحمت به صداوسیماى خودمون تنها نقطه قوت کار که اون هم به خاطر متن بد تحت الشعاع قرار میگیره بازیگر مرد کار بود که واقعا نمایش رو تو لحظاتى نجات میداد اما بى ثمر بود چون این اجرا نجات دادنى نیست. از سالن مولوى بعید بود همچین نمایشى.
نمایشى دلچسب و خوب با متنى شاهکار کارگردانى درست و پراز جزئیات و بازى هایى دیدنى این نمایش قطعا به خاطر جزییات زیادش یک بار دیدنش کافى نیست زمان حدودا دو ساعتش اصلا من رو اذیت نکرد. بازى ها یکم یک دست نبود اما بازى هاى خوب خیلى داشت و من در کل طبقه سوم رو بیشتر دوست داشتم مخصوصا بازى خانوم بهارمست و آقاى زارع رو که به نظرم بى نظیر بود خسته نباشید میگم به همه گروه.
امشب اجرا رو دیدم نمایش حیرت انگیزى بود و قابل تامل واقعا انگار آینه اى بود مقابل خود تماشاچى و برخلاف لحظه هاى کمدى که تو نمایش وجود داره و کم نیست اما نمایش حرف تلخى داره. خسته نباشید میگم به گروه مخصوصا بازیگران که بازى هاى باورپذیر و خوبى داشتن