پوستر به این قشنگی روی بروشور این نمایش هست و نمیدونم چرا تو صفحه تیوالش نیست..
میزانسن های طراحی شده توسط کارگردان خوب هستند و کار به کمکشون از نفس نمی‌فته. فلش بک‌ها و خاطره‌گویی ها خیلی جذاب و مدرن طراحی شدند.
داستان جذابه و بازی‌ها خوب.
کاراکتر رامبد جوان به سبب بیان شیوا و «مردمی» ای که داره و در انتهای نمایش قراره مخاطب رو غافلگیر کنه انتخاب شده و با گریم و طراحی اجزای لباس خوبی که داره تا اواسط نمایش ممکنه نشناسیدش.
ستاره پسیانی نیاز به گریم داشت. و طراحی صدا. واقعا حیف شد که تنها بازی صورتی که داشت خطی کردن لب و دهن به نشونه خنگی کاراکتر بود. ما چیزهایی از ستاره دیدیم که دیگه با این چیزا راضی نمی‌شیم.
و خسرو پسیانی. بهترین بازی روی صحنه. با اقتدار بالاخره از زیر سایه خانواده پسیانی ها خارج شد و چه سر تر بود از کاراکتر همراهش.
علی شادمان معلوم نیست جدیدا چش شده. انگار حوصله نداشته باشه... و اون کاپشن نویی که یک سایز براش بزرگ بود تمام مدت رو اعصاب من رژه رفت...
اصغر ... دیدن ادامه ›› پیران مثل همیشه عالی و به یادموندنی. چه ابهتی داشت تو صحنه آخر! این مرد واقعا از جون و دل بازی میکنه.

و در نهایت این نمایش یک کمدی فانتزی خوب و سرحال برای «بچه‌ها»‌خواهد بود. مطمعنا بلند کردن یک جسم نامرئی توی هوا و کوبوندنش (مثلا) توی سر یک نفر وقتی همزمان صدای «دنگ!» از اتاق فرمان شنیده میشه اونا رو روده بر میکنه :)
خسته نباشید.