جوکر فیلیپس فیلم مهمی در باب روانشناسی انسان معاصر است.

و بازی فونیکس یک مَستر کلاس ویژه بازیگریست.

ترسیم آینده ایالات متحده و رد پای تجزیه احتمالی آن مشهود است که بر کشورهای کوچکتر نیز دکوپاژ می شود.

الگوواره ای برای نسل انسانی تنها که انعکاس تحجرگرایی و فاشیسم را در ماکت هایی چون ایران، روسیه و چین زندگی می کنند.

ایماژها و انگاره های تصویری فیلم تکان دهنده است.

وقتی کلوزاپ فونیکس را در پلان آخر می بینم با آن دندانهای کج و معوج و نسبتاً زرد متوجه تفاوت فاحش بازیگر چهره جهانی و سلبریتی وطنی می شوم...تفاوتی فاحش در تمام اضلاع.