نمایش بی ادعا ، به دور از هیاهو و شایسته ی تحسین 50-50 که همان نمایش "کله گردها کله تیزها" ی برشت است رو دیدم . نمایش برشت درمورد دو دسته کردن مردم و ایجاد سطوح متفاوت اجتماعیه تا حکومت با قدرت و خیال راحت تری خودش رو حفظ کنه . اما 50-50 داستان مرد و زنیست که از اردوگاه گاز ، زنده موندن و روایت غمگنانه ی اردوگاه رو امروز مثب بار دردناکی روی دوششون حمل می کنند . نوشتن در مورد این نمایش کار آسونی نیست چون نکات و جزییات اعجاب انگیز در متن و اجرا آنقدر تامل برانگیزه که در این نوشتار کوتاه نمی گنجه .
شگفت آور، این بود که اجرای نمایش به عهده ی گروهی از هنرجویان تئاتر و بصورت کار گروه بود . بازی ها همه درخشان و بی نقص بودند . هماهنگی در اجرا کم نظیر و بطور خلاصه میشه گفت " یک تئاتر تمام عیار " دیدیم .
همکاری مبارک هاله مشتاقی نیا و مرتضی اسماعیل کاشی چنین اثر ارزشمندی رو تقدیم مخاطبان تئاتر کرده .
" یه تشکر ویژه دارم بخاطر قیمت بلیط ها، والا اگر بعضی ها قرار بود نمایشنامه ای به این صورت همه چی تموم کار کنند (که ما خیلی هاشونو پایین تر از حد استاندارد هم دیدیم)، به کمتراز 90 تومان رضایت نمی دادند"