نیلوفر جااان
واقعاااا؟ :)))))

محمدجان ازتو چه پنهان وقتی این فیلمو می دیدم احساس می کردم در ژانر مخوف وحشت دارم فیلم می بینم و این چه فیلمیه که موضوع اصلیش هم درباره ی یک دختر بچه هست ...با اون نوع فیلم برداری اون سالها :))) به حدی استرس زا بود که وقتی برگشته بودیم از فیلم احساس می کردیم الان خودمون هم دچار همین وضعیت میشیم
جدای از احترام به حرفه ای های این فیلم اما به نظر من برای اون سالها با وجود شرایط سنگین جنگی که از سرگذرونده بودیم اصلا فیلم مناسبی برای بچه ها نبود .

الان من هم از اینکه تو سینما دیدمش نمیدونم چه حسی باید داشته باشم!
انزجار؟
خجالت؟
تهوع؟
...
ولی واقعاً یادش بخیر
این فیلم و «میخواهم زنده بمانم» رو هیچ وقت نفهمیدم چرا پدر و مادر من منو بردن سینما برای دیدنشون

ای وای من :)))))))
فقط خدا میدونه چه لذتی میبرم از کندوکاو تو خاطرات قدیمی، حالا فکر کن اون خاطره مربوط به هنر هم باشه(ایموجی قلب جای چشم)
بیشتر برامون تعریف کنین لطفا. شما، مریم خانم، آقا فرزاد و سایر بزرگان واقعا برای من که اسطوره هستین، تنها بدی تون اینه که پیرو سیاستِ کم گوی و گزیده گوی هستین :(

@آقای جوانی عزیز فکرکنید مارو از طرف مدرسه هم بردند :)))
@محمد جان چشم والا یه تلنگری باید بخوریم که درِ خاطرگویی باز بشه :))