چند دقیقست که از سالن بیرون اومدم، چندان دوست نداشتم و راضی نبودم، نقاط مثبتی هم داشت مثل بازی های خوب نقش های سمانه و سمیرا، طراحی صحنه جالب، طراحی لباس زیبا، نورپردازی خوب، ولی خب اصل کار که متن هست خسته کننده، بدون فراز و فرود و کسالت بار بود، حتی اون حس شاعرانگی که کارگردان سعی کرده بود به کار تزریق کنه اصلا درنیومده بود و بیشتر به رخوت کار اضافه کرده بود، در نهایت به خاطر ضعف متن بازی های خوب و طراحی صحنه و لباس و ... هم نتونسته بودن این نمایش رو به یه کار دلنشین تبدیل کنن، ضمنا گاهی اوقات حرکات لب نقش سارا با صدای گوینده نقش هماهنگ نبود، نظر شخصیم اینه که اون انیمیشنی که پخش شد هم وصله ناجور بود، ما اومدیم تئاتر که بازی های زنده ببینیم نه اینکه انیمیشن پخش بشه و گوینده روش نریشن بگه، اگه چنین چیزی می خواستیم می رفتیم سینما، تصاویر آسمون آبی یا بارش برف روی اون پرده سفید ایده خوبی بود اما کاش از ویدئو آرت در همین حد استفاده میشد و شاهد پخش اون انیمیشن نبودیم، خدا قوت میگم به همه گروه ولی کاری نیست که به کسی پیشنهادش کنم.