پر از حس خوب این فیلمم. هر فیلمی ضعف هایی داره و تی تی فیلمی بود که خودش رو با جلو رفتن اصلاح میکرد.
در این سبک که ابدا مناسب گیشه یا اصطلاحا عوام پسند نیست مشابه غیروطنی بسیار دیدم و تی تی از ابتدا با قاب بندی ها و طراحی صحنه مینیمال و خوبش سخت گیری سازنده رو گوشزد کرد‌.
یک شهر سرد و بارانی بدون رنگ های تند و اضافی و تابلوهای رنگ و وارنگ.
آدم هایی سر در گریبان و خمیده
و دریایی پر خروش در دل همه شون.
شاید تنها کاستی ای که در خاطرم موند پوستر تبلیغاتی فیلمه که گویای اهم شخصیت های اصلی داستان نیست.