با کلی سختی برای رسیدن در ترافیک، نمایش رو به تماشا نشستیم. صحنه‌ها و دیالوگ‌های خنده‌آور به اندازه کافی زیبا و خوب بودند. توی بیشتر نظرات هم به این مورد اشاره شده و درست هست. لحظه‌هایی بود که کل سالن می‌خندید یا تماشاچی‌ها کف می‌زدند.
به لحاظ زیبایی طنز، اختلاف بسیار زیادی با آثار امروزی مشاهده می‌شد. طنز درگیر کلیشه‌های امروزی برای خنداندن مخاطبانش نبود. بلکه با استفاده از ساده‌ترین دیالوگ‌ها، لحن‌ها، اکت‌ها و ماجراها برای خنداندن تلاش می‌کرد و بسیار هم موفق بود!
بازیگرها بازی سختی رو پیش بردن و این تحسین برانگیز بود. عیبی در بازی‌ها به چشمم نخورد. زیبایی دیگری که داشت این‌ بود که پرده‌های زیادی در داستان نبود. این باعث شده بود نیازی به تغییر نور یا دکور به صورت دائم و مکرر نباشد. ممکن است از دید کسی این موضوع باعث خستگی شود اما برای من جالب بود.
اما نقطه ضعف نمایش رو در انتخاب سالن دیدم. سینمایی قدیمی رو برای اجرا آماده کرده‌بودند. البته که صندلی‌ها بهتر از برخی سالن‌های تئاتر بودند اما برای ردیف‌های عقب‌تر، مشکل صدا وجود داشت. بعضی دیالوگ‌ها رو با تخمین متوجه می‌شدم و بعضی‌ها رو از دست می‌دادم. درکل جمع نزدیک‌تر به صحنه و با شیب پلکانی‌تر رو ترجیح میدم.
همه عوامل و دست‌اندرکاران خسته نباشید، از دیدن نمایش لذت بردیم.