دیشب اجرا رو دیدم.
واقعا نمایش عجیبی بود فکر کنم بهترین توصیفی که توی نظرات اکثر دوستان هست همینه : مونولوگ بی آلایش
وقتی وارد شدم با دکور و سلام و احوال پرسی احسان سلیمیان مواجه شدم خیلی زیاد کیف کردم ولی آخرش که داشتم از سالن میرفتم اشک تو چشمام بود و حس غریبی داشتم .
بازی عالی ،متن و نور پردازی میتونست بهتر باشه.
و در نهایت ارزش دیدن و شنیده شدن رو داشت.
خسته نباشید میگم به گروه اجرایی. 🌹