این همه شخصیت و این همه دیالوگ مرتب و هماهنگ کنار هم قطعا زحمت و تمرین زیادی داشته و باید بهش آفرین گفت. اما موضوع تا حد زیادی تکراری بود و مطلب جدیدی در این زمینه به مخاطب ارائه نمیکرد. البته که چند ایده جذاب در متن نمایش بود (مثل پایان و افشای راز آخر) ولی باز هم روند نمایش گاها خسته‌کننده میشد.
برای من این نمایش به نحوی نسخه ضعیف‌ «سفید» بود. دقت کمتر در تمامی اجزا نسبت به اون نمایش.
خوب، ولی نه به اندازه تمجید های پایین این کامنت.
پ‌ن: نیمساعتی هم تاخیر داشت اجرا ولی خب شب آخر بود و مهمونها از تماشاچیای عادی بیشتر بودن. عیبی نداره.