در قدم اول باید گفت هیچ کسی گوریل غمگینی را اصلا به حساب نمی آورد تا برای او کاری بکند.متن از هر نظر عالی بود و نگاه بسیار حرفه ای به مقوله.تحول ،بی انگیزه بودن و تنهایی داشت.بازی ها بسیار جذاب بود مخصوصا از لحاظ فرم های بدنی و حرکتی.تنها نقد کار خام بودن بیش از حدکار بود با این که فرم این خامی را میطلبید اما باتغیراتی میشد به تعادل رسید.خسته نباشید به عوامل محترم