وقتی ترکیبی از کیومرث مرادی و سجاد افشاریان به گوشمان خورد،
گفتیم به به، چه شاهکاری قرار است روی صحنه اجرا شود

اما اما اما
به نظرم کار هیچ کارگردانیی نداشت
‌و حضور آقای مرادی فرمالیته بوده، وگرنه غیر ممکن هست انتخاب بازیگر و میزان سن نمایش ایشان چنین ضعیف و غیر قابل باور باشد

آقای افشاریان بعد از بازی زیبای بک تو بلک، بلافاصله وارد فضای دیگه ای شدند (نمایش جدید) که بسیار غیر حرفه ای با این قضیه برخورد کردند، ... دیدن ادامه ›› چون همان کاراکتر را در این شخصیت جدیدشان رونمایی کردند
گویی همان بک تو بلک را در ادامه با تلویزیون رنگی درحال تماشا بودیم
نمیدانم این ولع صحنه برای چنین شخص سرشناسی از کجا نشات میگیرد!!

واقعااا نارضایتی من و دوستانم برای چنین کاری قابل وصف نیست
انتخاب آن خانم…. با آن چهره صاف و زیبا، برای یک شخصیت درد کشیده، که نماد یک کشور جنگ زده ی تجاوز شده بود، کاملا گزینه اشتباهی بود، آن هم با لباسی تمیز در حالی که در شروع و ورود ایشان آب دهانشان عین چشمه های جوشان در حال ریختن بود، پس این لباس بدون لک، مگر می‌شود؟؟؟؟ من فکر میکنم که این خانم هیچ ذهنیتی در باره زندگی سخت و دردناک و معلول نداشتند ، که باز هم از کم کاری آقای کیومرث مرادی خرده میگیرم!

وزن تصویر یا همان میزان سن، به شدت فالش بود، و بازی ویلچر که به این سمت صحنه و آن سمت صحنه میرفت، از شدت تکرار بی معنا شده بود که مخاطب را بیشتر آزار میداد،
*بازی ناچیز بارداری هم سیلی محکمی بود که صورت مخاطب میکوبید ، گویی شعور ‌تماشاگر را در نظر نگرفته بودند، زنی باردار با شکمی بدون حجم ‌و کاملا تخت و بدون هیچ گونه حساسیت بارداری!
اوووف….

‌واما ..
*صحنه عشق بازی آقای افشاریان و‌این بانو ، قشنگ ترین قسمت کار بود، که لذت بردم
*به نظرم موضوع عالی بود،
*تکنیکی که استفاده کردند خوب بود
*موسیقی عااااالی بود
اما در کل متاسفانه آنطور که باید مفهوم کار را نرساندند، و با ذهنی ترسیده از هنر نمایش به خانه برگشتیم

به امید رشد هنر در ایران تنهایمان.❤️