ما تا موومان (به قول خودشون) سوم هم حتی امیدوارم بودیم که اتفاقی بیافته. منظورم از اتفاق، یک حداقل نقطه‌ی مثبتیه که آدم با خودش نگه : "حیف وقت و عمر و زندگی"
ولی دقیقا از در موومان سوم، وقتی به مرز انزجار از شنیدن این همه حرف رکیک که لزوم بیانشون رو نمیفهمیدم رسیدم، به این فکر میکردم بین کارهایی که تا حالا دیدم، کدوم یکی به این اندازه در همه چیز بد و شلخته و منزجرکننده بوده ...
و خب جواب خودم و دوستم که به دعوت من و رو حساب حضور آقای دل افکار و تیم لانچر 5 با کلی هماهنگ کردن بعد از تایم کار اومده بودیم، این بود که : هیچکدوم.

این روزا بعد از دیدن یک سری از نمایش ها، صحبت سر نقد و بدی و خوبیشون نیست، باید درمورد این صحبت کرد که تیم سازنده اصلا ذره ای برای مخاطب ارزش و احترام قائل بودند یا نه