خسته نباشید به همه دوستان عزیزم در این نمایش.
بازی بازیگران و کار گروهی با هدایت کارگردان، این کار را بعنوان یک اثر نمایشی به باورپذیری نزدیک کرده و این مشهود است.
از چرایی و چگونگی متن نمایش با تمامی ضعف‌ها و نواقصش که بگذریم، نگاه و تلاش کارگردان برای تبدیل چیزهایی که در ذهن نویسنده‌ی متن بوده، به یک اثر نمایشی مطلوب، قابل احترام است. متاسفانه کاستی‌های متن و عدم اشراف نویسنده به موقعیت، زمان و شخصیت‌ها در بستر واقع‌گرایانه، طوریست که در مسیر نزدیک شدن به یک متن نمایشی ساختارمند و درست فاصله زیادی ایجاد می‌کند و متاسفانه چیز زیاد و درستی برای خلق یک اثر نمایشی در اختیار کارگردان و مجریان آن قرار نمی‌دهد و آنچه مخاطب روی صحنه می‌بیند و با آن مواجه می‌شود مشخصا پرداخت کارگردان و ذوق و توانمندی بازیگران آن در ایجاد جهان نمایشی و اشخاص نمایش است و متاسفانه متن صرفا به تراوشات ذهنی خام و از هم گسسته‌ای می‌نماید که حتی امکان پرداخت یک برش زمانی و مکانی شخصیتی درست و واقعی را از خود دریغ کرده و بر علیه جریان نمایش و عناصرش عمل می‌کند. یعنی انگار صرفا یک چیزی بنویسیم که یک چیزی گفته باشیم! متاسفانه متن بسیار خام و بلاتکلیف و سطحی‌ست و زنگ این هشدار را برای کارگردان به صدا در می‌آورد که انتخاب با دقت و درست یا نادرست متن نمایش و نمایشنامه خوب یا بد می‌تواند چه تاثیری در کارنامه هنری‌ او داشته باشد! فارغ از پراکندگی و گسیختگی متن نمایش و فقدان ساختار و نوسان و پرداخت و اساس و بست دراماتیک و پیرنگ و قصه و چه و چه که ندارد و آن‌را از حتی از شباهت به یک نمایشنامه دور می‌کند، این "عددهای نشده" و غبارهای پراکنده فکر نویسنده که در ابتدا صرفاً یک ایده عمومی است که همه درباره آن می‌دانند و می‌گویند، یک عنوان و چند نفر آدم با اسمها و جاهایشان، در واقع این ذوق و قریحه و ملاحت بازیگران نمایش با طرح‌اندازی و راهبری خلاق کارگردان است که آن را زنده کرده و تبدیل به یک نمایش ملیح و گرم می‌کند و اینجاست که هنر سازندگان به چشم می‌آید و نشان می‌دهد که با تجربه و ذوق می‌شود از هیچ همه چیز ساخت. ... دیدن ادامه ››
رویا بختیاری، شهاب عباسیان، الهه پورجمشید، مهیار اسلامی، کیمیا جواهری، کامران اقتداری و فرید رحمتی عالی ظاهر شدند و درخشیدند.
خسته نباشید به حسین کشفی عزیز و گروهش و انتظار برای به صحنه‌ آمدن‌های پی‌در‌پی با بهترین‌ها و بهترین‌ها...