درباره ی نمایش پس از
نگاه شاعرانه ی مرتضی کوهی به درون از هم پاشیده ی انسان ، سفریست به درون یک ذهن فروپاشیده . جایی که روان نژندی یک انسان و اختلال شخصیتی تمپوی درونی یک انسان را تا اندازه ی جنون آمیزی بالا میبرد
انگار که مهران مرادی دست ما را میگیرد و به میان سیاه چاله ای از ذهن میبرد تا عمق ترسناک اختلالات درونیش را به ما نشان بدهد . آمیختگی طراحی صحنه ی مینیمالِ اثر با طراحی نور هوشمندانه ی امیر حسین سیر به درستی به بازی کارگردان و بازیگران با شرایط مفروض زمانی و مکانی کمک میکند ، همچنین طراحی گریم قدرتمندی که روی صورت پیمان محسنی نشسته تا به بازی درخشانش جانی دیگر بدهد و او را به یک هیولای ترسناک تبدیل کند که مدام رنگش تغییر می کند و چقدر به جا و به درستی با تغییر لباس و نور این تغییر روی کارکتر نشسته . بازی ها و جنون بازیگران تا اندازه ای در این کار عمیق است که شما را غرق در جهان اجرا می کند ، مرتضی کوهی به درستی اختلال اسکیزوفرنی را میشناسد ، به درستی اختلال اسکیزوتایپال را می شناسد و به درستی اختلال های حرکتی آمیخته با اسکیزوفرنی را می شناسد و به آنها رنگ می دهد . و این مشخص و مشهود است که با متنی کنشمند به شکل موفق توانسته روان از درون تکه تکه شده ی یک انسان را به مثابه ی یک پازل روی صحنه ترسیم کند . نگاه به مسئله ی خانواده که یکی از مهم ترین مسائل جهان امروز ماست خانواده ای که اگر به درستی شکل نگیرد می تواند یک اجتماع را بیمار کند ،بیماری که به گفته گیدنز میتواند در کل جهان تبیین پیدا کند . و مرتضی کوهی با نگاه به مسئله ی جهان شمول توانسته به خوبی ذهنیت خود را برای ما با میزانسن های هوشمندانه به نقاشی ... دیدن ادامه ›› بکشد .
از طراحی پوستر و طراحی گرافیکی این اثر نمیتوانم ساده عبور کنم چرا که بسیار هوشمندانه عمل کرده بودند .

در پایان آرزوی موفقیت دارم برای تمام بازیگران و گروه اجرایی نمایش پس از .
به امید درخشش های همیشگی برای مرتضی کوهی عزیز و گروه کاربلدش

کیارش رُست