ب نظرم آشفتگی جریان سیال ذهن یه درونگرای واقعی که قدری هم خودش رو مقصر میدونه و راوی هم هست! در نیومد! آخرش ضربه ای که باید زده میشد، نشد.
برای اینهمه درونگرایی تاریک و سرد و عمیق سمسار، چرا صابر ابر؟؟؟
تو اینکه یکی از بهترین مونولوگ های نمایشی ای بود که دیدم شکی نیست اما چرا "ابر" با اینهمه شیطنت خاص و اینهمه بی پروایی و برونگرایی؟
روایت ناتمام ماند و تلخی عجیب این قصه باید باور میشد که به نظرم نشد!
نمیدونم، شاید انتظارم منطقی نیست!
طراحی صحنه و لباس عالی بود، انتخاب موسیقی و افکت ها عالی، هماهنگی خانم نقوی و صابر ابر هم خوب بود
در کل پیشنهاد میکنم