پرداخت زیباشناسانه چند فروپاشی در دل یک فروپاشی بزرگتر ...
مرغ دریایی یک فیلم سینمایی زنده نوستالژی - روشن‌فکرانه عمیق و موفق است‌ که شاید چندان عامه پسند نباشد اما حتما ارزش دیدن دارد.
بنظرم ایرانیزه کردن در معنای الهام و اقتباس آزاد از متن چخوف، کاملا درآمده و نمایش در خلق فضای سالهای منتهی به انقلاب در پس زمینه قصه اصلی، توانمند عمل کرده است.
طراحی صحنه و میزانسن پرده دوم واقعا حرفه ای است.
تنها، بازی نقش اصلی مرد ـ اسماعیل شبستان ـ کمی نوسان دارد. (در صحنه های اوج عصبانیت که ریتم و تمپوی تندی دارد؛ حرکت و زبان بدن او به قدرتمندی بیانش نیست و بدن از بیان جا می ماند.) حدود یک ربع از کار نیز بنظر اضافه و قابل حذف است. کمی هم شخصیت پردازی کاراکترهای فرعی و گریم کاراکتر شهره، خام است و جای کار دارد. بنظرم جنبه روشن فکرانه اثر اتفاقا به پرداخت موفق جو شبه روشنفکرانه آن سالها بر میگردد. نمایش دادن و هجو ادای روشنفکری، خودش نوعی روشن فکری است.
در مجموع کار را دوست داشتم.
امتیاز ۷ از ۱۰