درباره نمایش جزیره لوءلوء / ستاره پسیانی
روزنامه سازندگی پنجشنبه 3 آبان 1403
نیلوفرثانی
"سفری مفرح با پایانی خوش"
سال گذشته و پس از اعلام رسمی بیماری آتیلا پسیانی یکی از موفق‌ترین و باسابقه‎ترین هنرمندان تئاتر و بزرگداشتی که در اردیبهشت‌ماه برای او ترتیب داده شد، گمان نمی‎رفت که او به این زودی ما را ترک کند، اما در 14 مهرماه 1402 او در اثر همان بیماری مهلک سرطان، جان سپرد و درگذشت.
ستاره پسیانی با فعالیتی بیش از دو،سه دهه در عرصه بازیگری تئاتر و تصویر در سالروز درگذشت پدر خود آتیلا پسیانی، به کار نیمه تمام او پرداخت و نمایش " جزیره لوءلوء" را برای اجرا در تماشاخانه ایرانشهر آماده کرد و در اولین کار کارگردانی خود، ضمن یادبودی برای آتیلا پسیانی فقید، تجربه کارگردانی را نیز آزمود تا شاید این مسیر را پررنگتر ... دیدن ادامه ›› ادامه دهد.
بهمین دلیل شاید جزیره لوءلوء انتخاب کم‌ریسکی برای او باشد که هر چند آغاز و شروع آن با آتیلا پسیانی بوده و وخامت حال او اجازه ادامه و بر صحنه‌آوردنش را نداد اما با بهره‌گیری از تجربیات کار با پدر و آشنایی با سبک و سیاق او، به همراه اعضای خانواده‌اش فاطمه نقوی و خسرو پسیانی و همراهی دوستانی که بازیگرانی حرفه‌ای‌اند، بتواند اثری مقبول را ساخته و پرداخته کند.
اثری که با مضمونی ساده و حتی ابتدایی، به نوعی همان حال و هوای او را به شکلی سمبلیک بیان می‌کند. جوانی جویای نام، ماجراجویانه در پی گنجی می‎رود که مرد رهگذری پیش از مرگش به او نقشه راه را داده است. او که با مادرش در کافه‌ای نزدیک بندر مشغول بکارست، هیچگاه سرزمین‌های دور را ندیده و پا از آن منطقه بیرون نگذاشته است. اما تصمیم می‌گیرد برای یافتن گنج به این سفر پرخطر برود.
برای عبور از دریاها با همکاری و همراهی دوستان و دریانوردانی خبره و کارکشته، به جستجوی آن سرمایه و گنج، دل به خطر می‌سپارد و هر چند در این مسیر خیانت و جفا و جراحت می‌بیند اما با حسن‌نیت و پاکدلی عاقبت به گنج دست می‌یابد.
نمایش سبکی کمدی دارد تا بتواند بیش‌از پیش با هر قشر از مخاطب ارتباط برقرار کند و البته خانوادگی هم باشد. شاید قصد و نیتی هم که ستاره پسیانی برای ساخت این اثر داشته، همین بهانه‌ی دورهمی خانوادگی و ساعتی وقت‌گذرانی در کنار هم باشد. حتی در داستان نمایش هم ردّ پایی از انس و الفت خانوادگی و تعلق خاطر به مهر و عشق این کانون گرم، به روشنی قابل دریافت است.
با وجود طنز و لحظات کمیک و تمی فانتزی، به خصوص حضور کاظم سیاحی در یک سوم پایانی که شیرین‌کاری‌ها به اوج می‌رسد و حضور ستاره‌های سینما و حرفه‌ای‌های تئاتر در نمایشی که پایان خوشی از دست‌یابی جوان به گنج و شکست دزدان دریایی و بدخواهان و بازگشتش به آغوش گرم مادر نیز دارد، تا جای ممکن به اثری عامه‌پسند و مورد اقبال اکثریت علاقمندان به وجه سرگرمی تئاتر و نمایش تبدیل شده و رضایتمند است.
اثری که نه اندیشه‌ورزانه و نه مدرن، بلکه با متنی سفید و سیاه، که عاقبت نیروهای خیر بر شر پیروز می‌شوند همراه با طراحی دکوری عظیم از لنجی چوبی-آهنی که قطعات متحرک دارد و با تغییر و جابجایی، چند منظوره قابل استفاده است، تلاش داشته فاخر باشد اما با قصه‌ای محلی و بومی که قالبی افسانه‌ای نیز دارد و البته برداشتی از داستان جزیره گنج معروف است.
ستاره پسیانی در اولین اثر کارگردانی خود، و با وجود سالها کسب تجربه در این هنر والا، توانسته یادمان قابل قبولی برای آتیلا پسیانی، برصحنه بیافریند و بدون آنکه بخواهد خود را وارد پیچیدگی‌های متن و لایه‌های اجرایی کند، شبی مفرح برای تماشاگرانش بسازد و به نظر می‌رسد در این هدف، ادای دینی به شکسپیر و کمدی‌های او نیز داشته است.
هر چند اگر قصد او برای ادامه کارگردانی جدی باشد، بدون شک می‌بایست قدم‌های حرفه‌ای و خلاقانه‌تری در این مسیر بردارد و بیش از یک قصه گویی کودکانه، انتخابگر سوژه‌ها باشد..