“ شهر بازی “

پست مدرنیسم ایرانی آلوده به سلبریتیزاسیون ، تجربه گرایی پیشاهنگی یا بَزَکِ ایده ی بیزینس ..
فلسفه بافی با معانی عناصر از ترسِ تاوان کلمه ، یا معنی سازی مخفی به مدد فانتزی و ایجاد فریب ذهنی ..
به راستی “ شهر بازی “ به دنبال چیست ؟
اجرایی پر طمطراق که در نور پردازی بسیار نوآورانه است و در فرم ساختارشکنانه عمل میکند و حتی میتواند آغازگر و پیش قراول مسیری نو محسوب شود .
اما بعنوان اثری که تریلی ، اسامی افراد تأثیر گذار بر آن را نمیکِشد به عقیده ی من در انتقال مفهوم نا موفق است ، البته اگر اساسا مقصودی از مفهوم در دستور کار بوده باشد و یا در صورت وجود ، ارزش اینچنین پیچش به دور خود و به دور مخاطب را ... دیدن ادامه ›› داشته باشد .
ظهور شَر در پوشش و مُجلَد های مختلف و به صوَرِ گوناگون و هژمونی اش بر جامعه و همرنگی و همنوایی بخشی از اجتماع با آن و قربانی شدن عمدتا اقلیتی محدود زیر چکمه هایش داستانی کهنه اما هزار رنگ است که به درازای عمر کوتاه تاریخ تمدن بشری جامه عوض کرده است و همچنان در حال تغییر چهره و هویت و در نتیجه یارگیری از میان توده هاست و باز روز از نو و روزی از نو ، البته این قصه به پایان خواهد رسید …
کلیتی که به نظر میرسد اثر مورد بحث در لفافه ای محتاطانه و محافظه کارانه قصد پرداختن به آن را دارد و مسیرش را طوری زیرکانه از میانه ی لحاف عبور میدهد که هر کس از ظَنِّ خود یارَش شود !
“ شهر بازی “ برای من بعنوان یک اثر تجربی که تلاش دارد در قالبی تازه کلامی کهنه را واگویه کند و تعمیم به “ شرایط حساس کنونی “ دهد قابل قبول و حتی شاخص است اما نمیتواند تنها به واسطه ی حضور نه آنچنان موثر آکتور چهره اش ( به طوری که از عهده ی کسی بر نیاید ! ) خود را جزء آثار برتر و تاپ لِوِل مارکت تئاتر به حساب بیاورد !
و در نتیجه با در نظر گرفتن جمیع جهات و وزن ارائه شده ی این اثر بر باسکولِ صحنه ، این محصول هنری در مقام مقایسه گران به حساب می آید و پُزِ روشنگرمآبانه اش در سایه ی اتیکت بَهایش پنهان میشود !
نا گفته نماند ، کنترل و نظارت پیش از انتشار نقد و گفتگو ها روی دیوار تیوال در حالی که این پلتفرم محترم و با سابقه از قوانین پیشرفته و محکمی در جهت حفظ سلامت فضای تبادل نظرات با جلوگیری به صورت پیش فرض از نشر هر گونه مطالبی که ممکن است به اصل احترام متقابل بین هنرمندان و مخاطبان و نیز محیط عمومی آسیب برساند بهره می برد و مصرانه از آن پیروی میکند ، آنهم برای این اجرای به خصوص از جهت افراد دخیل در تولید و شکل گیری آن ، امتیازی بسیار منفی به حساب می آید که به تنهایی این اثر محترم و پر زحمت را به لیگ دسته دو سقوط میدهد !

پینوشت : اگر احساس کنم حرفی باید گفته شود ، منتظر اجازه ی کسی نمی مانم !

سخنی با تیوال عزیزمان :
تیوال جان ، همه به خوبی میدانیم فضایی که ایجاد کرده اید چقدر ارزشمند است و قدردان آن هستیم و در عین حال و با توجه به گستردگی فعالیت ها و طیف وسیع مخاطبانتان پیچیدگی ها و چالش های خاص مدیریتی را همواره پیش رو دارید و این موارد ایجاد و حفظ حس رضایتمندی عمومی را دشوار میسازد که قابل درک است .
پیشنهاد میکنم در همین راستا و در جهت حفظ حریم و احترام مخاطبان ، ذیل برگه ی نمایش هایی که خواستار نظارت فرا قانونی بر نقد ها و گفتگو ها پیش از انتشار هستند قبل از شروع دوره ی اجراهایشان این تذکر قید شود که نظرات نمایش مذکور توسط عوامل آن و قبل از نشر عمومی مورد بازبینی قرار خواهند گرفت .
با همین یک جمله ی کوتاه به سادگی هم خواست گروه های البته خاص و معدودی که چنین رویکردی دارند برآورده میشود و هم مخاطبان محترمانه از این مطلب مطلع میشوند و دیگر بعد از آن تصمیم با خودشان است و شما نیز رسالت خودتان را به نحو احسن به انجام رسانده اید .