برای دیدن اجرای ننه دلاور زهرا صبری به ایرانشهر رفتم از یک ربع به هشت شب حی و حاضر در تماشاخانه و شام میل شد در کافه ی بالا سر و با خیال خوش از مملکت گل و بلبل و جشنواره فرهنگ دوست فجر بلیت ١٥هزار تومانی بدست به سمت سالن جناب سمندریان رفتم حدود ١٥/٢٠نفری که یکی دو خبرنگار و یکی چند بازیگر جوان هم جایشان شده بود پشت در بسته و ساعت هنوز ٩ بود و روی بلیت ما هم نوشته شده بود ٩! نمی دانم از آن حدود بیست نفر از ساعت ٩:٣٠ به بعد کسی اذن دخول به سالن نمایش را یافت یا نه اما من یک نفر که دختر بودم بلیت داشتم و بعد از یک اجرای ١٠٠دقیقه ای باید از آن تماشاخانه کذایی تنها و با مترو به خانه می رساندم خودم را دست از پاهای سرد دراز تر "نمایش ندیده "ماندم و سرم درد می کند از این همه بی دروپیکری و مفت خوری و بی برنامگی! راهکارشان این بود که همه جمع شوید ١٠شبی بروید تالار وحدت پولتان را بگیرید این راهکار کجای وقتمان را می گیرد الا اینکه در آن یکی تالار هم دستی زبان نفهم یا مامور های معذور جوابمان را خواهند داد!!! روزهای اول جشنواره که "نمایش ندیده" گذاشته اند مارا خدا می داند این موسسه ی ایران کنسرت و تالارها با این اجاره دادن ها تا روز آخر چقدر از خیر سر ما دیوانگان تئاتربین جیب پر و پیمان خواهند کرد!