راضی بودم. نمیشه گفت عالی بود، ولی واقعا خوب بود.

میدونم خیلی از بچه های تیوالی این اثر رو ندیدند و نخواهند دید (تحریم!) که بهشون حق هم میدم؛ ولی خب من ترانه های قدیمی رو هم از دست داده بودم! نامردی بود این رو هم نرم!

چند نکته مثبت بگم یکی فردین خلعتبری عزیز، که آهنگسازی و ترکیب سازهاش خیلی خوب بود؛ و به قولی حضورش در موسیقی حس میشد.
دیگری حیف که اینجا توان رنگی کردن، بولد کردن یا هایلایت مطلب وجود ندارد و الا اونجوری می نوشتم، هانا کامکار، عالی بود این دختر؛ صداش که معرکه بود، چندین سال بود صدای زن به این زیبایی نشنیده بودم؛ متأسفانه خواننده های زن جدید همه صداهاشون مثل هم شده، این مدت همه دلخوشی مون شده بود مرضیه و هایده؛ ولی هانا کامکار با این صدای فوق العاده اش، چه در قطعه جوونای قلعه پیر، و چه در اون اثر کردی (قلاقیران) نوید یک خواننده تمام عیار را میدهد. سبک خواندنش کاملا کردی است، حتی نحوه حرکات دستهاش هم آدم رو یاد شهرام ناظری می اندازد (دستها به صورت نا میزون، یکی بالا یکی پایینتر، در اوجها همینطور بالا ... دیدن ادامه ›› و پایین میشوند). جدای صداش اپیزودهایی که بازی کرد هم بسیار روان و هماهنگ، بازی خودش رو ارائه داد. به امید موفقیت روز افزونش.
بازی های بانو تصیر پور عزیز، علی سرابی دوست داشتنی، آقای آهنین جان و جناب عمرانی هم همچون همیشه ستودنی و بی نظیر بودند.

اما چند نکته منفی؛ اول از سالن بگم که از بالکن دید بسیار نامطلوب بود، خصوصا یک متر جلوی سن دیده نمیشد؛ از رفت و آمد های مردم جلوی بالکن که همش باید گردن میچرخوندیم تا دوستان باد پایی بخوابانند و احیاناً کیکی بخرند! خانم نسبتاً محترمی هم بودند که با تمام آهنگها بشکنی میزدند و من سر آهنگ بوشهری آخر، استرس تمام وجودم را گرفت که ایشان چگونه انرژی شان را تخلیه خواهند کرد (خدا رو شکر به خیر گذشت). و نهایتا چرا هیچ بروشوری برای معرفی اثر ندادن! آخه باید حدس بزنیم بازیگران رو؟! یا نوازنده ها و بازیگرای جوون گناه ندارن ناشناس میمونن؟!
از سالن که بگذریم اساساً با اشکان خطیبی مشکل دارم و بازی اش به دلم نمی چسبه (شاید مشکل از من باشه)؛ بخش انگلیسی صحبت کردنها شون کلا توجیهی نداشت برام! میشد یه جوری با لهجه مثلا نشون میدادند خارجیه ولی مثلا به عشق ایران فارسی رو یاد گرفته است! شاید واقعا یه سری ها اصلا سر درنیارن چه میگن، به خصوص اونجایی که دست رو قلب زن بوشهری میذارد نکات مهمی درش وجود داشت که ممکن بود یک سری از مخاطبان کلا متوجه نشن چه میگذرد! و در آخر، حضور نامطلوب ساکسیفون در برخی موسیقی ها (خاصه موسیقی بختیاری و بوشهری)
در پایان با اینکه از افزایش قیمت های این نمایش بنده هم گلایه مندم، ولی بر خودم واجب میدانم از جناب رحمانیان تشکر کنم، و به گروه خسته نباشیدی گرم عرض بدارم!