و آرام ، آرامتر از برگ زردی که می میرد ، میمیرم
از هیچ درختی نیافتادم
از هیچ سایه ای
صدای رعد گیرا بود
هر گاه که بر تنهایی من روییدی
سکوت می کنم ، اینجا کلام رقص وحشی دارد
با جیغ زدن ها ی خشک
بیابانم
باید کسی را که سایه ندارد ، تن ندارد و دوپا بدون لگن ، باید نگه دارم اینجا
هررری بریزم پایین تا بدانی اشک نیستم
ختم نیستم ... دیدن ادامه ›› به این رفتار عجیب
با تو شاخه های تازه ای روییدند
تا هوای پاییز را هرس کنم
تکرار کنم کسی تنها نیست
تا کسی که تنها نیست را دار بزنم
به دار بگویم هر صبح با من برخیزد از خواب از گوشه ی چشمی که جهان را می نگرد .
خاموش باش می گفت خاموشی ات را این طور بهتر است می فهمی؟
اینجا مثل تمام جهان
مثل من که تو را خفه می کند
مثل من که تو را مردم
در روزهای دیروزتر
در امروز که نمی میری در من
سر قرار
ناگهانی
ناگهان می شوم به دیدنت
و چیدنت شاخه گلی زرد که بوی تعلیقش کوچه را پر خواهد کرد
با قلبی سرد سنگین پاورچین
ادامه بده لعنت به تو ادامه بده
جهان از گوشه ی چشمم
گلشیفته کتال