عشق یعنی به زندگی پس از دارآویختن رسیدن سوختن و خاکستر شدن و افراشتن
درود به تمامی گروه
استفاده بهینه از زمان در اشاره به نکات اصلی داستان و ترکیب مناسب عشق زمینی و عشق فرا زمینی برای فهم راحتر موضوع و پیگیری قصه از طرف تماشاچی و استفاده از دیالوگ های روان تلفیق خوب و کاربرد به موقع از هنر سایه و راوی قصه وحضور بازیگر و عروسک ها استفاده از طراحی لباس مناسب با موضوع و صعود و فرود خوب موسیقی و طراحی صحنه خوب با اصول عروسک گردانی در این میزانسن قابل توجه بود استفاده از طنزظریف در انتقاد و صداپیشگی مناسب از طرف بازیگر هنر شاخص بازیگر و کارگردان را با حضور یک بازیگر کامل ارائه میدهد و از آنجایی که نمایش عروسکی را به عنوان هنرهای نمایشی آئینی و سنتی هر کشور نیز میشناسیم و اسامی , شهر و اقوام ایرانی در این نمایش نام برده شده بهتر بود بر روی پارچه نوشته, ازهنر خوشنویسی زیبایی در کنار سایر نوشته استفاده می شد و درست است که ماجرا برای روزگار حال تعریف میشود و این سخنان از مردم این دوره و زمانه نیز سر میزند و تصاویر و نیمرخ های به تصویر کشیده شده بر روی پارچه باید انسان های امروزی را نیزنشان دهد ولی بهتر بود تصاویری از نحوه پوشش ایرانی از دوران گذشته نیز به صورت شاخص به تصویر کشیده میشد استفاده بیشتری از ریتم و نواک های بالاو پایین موسیقی در لحظات اعدام می توانست دل آشوب بودن همسرش را بیشتر به تصویربکشدوبه تماشاچی القا کند .
خدا قوت عالی بود
نور بود اما همه چیز از سایه آغاز شد!
....
کاش بودی تا خود محاکمه ات می کردم،تمام این سالها کجا بودی که من با مشتی پارچه خندیدم،رقصیدم،خوابیدم...
تمام شبهایی که با رویای زندگی در وهم مردنم بودم،پای درس کدام استاد مشق عشق می کردی؟
وقتی در آینه ها تکثیر میشدم،وحدت کدام وجود را اثبات می کردی؟
وقتیکه خودم را برایت می آراستم،مجاور کدام حرم بودی که محروم بمانم از آغوشت؟
وقتی در تنهاییم با سایه ام،با سایه ات میخفتم،با کدام صفت خدا عشقبازی می کردی؟
چقدر حرف دارد این چند جمله و چه حرفهایی داشت این نمایش قابل تامل و زیبا ،خوشحالم که بالاخره موفق به دیدنش شدم
درود فراوان بر شما ،نیما دهقان،زهره بهروزی نیا و مهرنوش شریعتی
سلام
من سه شنبه شب نمایش را دیدم اما متأسفانه مشغله اجازه نداد زودتر در موردش بنویسم. شمس عزیز به خوبی به وجوه مختلف این نمایش پرداختند و یادداشت خواندنی و مغتنمی بر آن نگاشته اند که البته پیشنهاد میکنم بعد از تماشای نمایش مطالعه بفرمایید.
از صمیم قلب به این گروه کوچک اما قوی که از کار تک تکشان لذت بردم تبریک میگویم؛ از متن و کارگردانی و طراحی صحنه گرفته تا بازیگری. یک اثر خلاقانه و بسیار ارزشمند، دارای تفکر و هنرمندانه.
به خصوص مضمون و محتوای نمایش مرا به تحسین وا میدارد در حالی که فقدان محتوا به شدت در تئاتر ما و به ویژه نمایش های ایرانی وجود دارد. آگاهی و درک بالا نسبت به چنین مضمونی و ارائه ی هنرمندانه ی آن فراتر از انتظار من بود. اگر تئاتر همچنان در قلب ما جایی دارد به خاطر حضور چنین گروه های خوش فکر، خوش قریحه و مستقل است. امیدوارم شاهد موفقیت های روزافزون این عزیزان باشم و مشتاق تماشای تئاترهای آتیشان هستم.
پ. ن. از آن دست نمایش هاییست که از تماشایش سیر نمیشوید. من که دوباره به دیدنش خواهم رفت. درین روزهای پایانی این تئاتر اصیل را از دست ندهید.
اصیل به معنای original