من فیلم تئاتر این نمایشو دیدم و حقیقتش چیزی متوجه نشدم.
طراحی لباس واقعا خوب بود. من موسیقیو دوست داشتم
اما مفهوم ... هدف از کار .. همه ش کلی علامت سوال بالای سر منه . امیدوارم بودم بیام تیوال چهارتا تحلیل و نقد درست و حسابی بخونم اما چیزی عایدم نشد
نمایشنامه کرگدنو خوندم اما برام سواله به غیر از چند تا دیالوگ و یه سری (اسم) شخصیت چه چیز دیگه ای از این نمایشنامه توی نمایش وجود داشت؟
امروز بعد از ۷ سال فیلم تئاتر این کارو دیدم! (خود اجرارو سال ۹۴ دیده بودم)
جدا از طراحی صحنه،لباس،گریم و آکساسوارهای جذاب و چشمگیری که داره باز هم متوجه ارتباط بین متن و شیوه اجرا نشدم. به نظرم ایرانیزه شدنی که مد نظر کارگردان بوده اتفاق نیافتاده بود. ولی در کل اجرای با ارزشی هست چه از لحاظ طراحی و چه بدن بازیگرانش مخصوصا بازیگر نقش ژان.(سینا رازانی)
فیلم تئاترش رو پیشنهاد میکنم برای کسانی که اجرای اصلی رو از دست دادند حتما ببینند.
در نمایش کرگدن نصیر ملکی جو شخصیت ها نه دیگر به کرگدن بلکه به موجوداتی مختلف تبدیل می شوند کلمه های یونسکو ماننده یک یاداوری بروی شخصیت های نمایش ملکی جو تایپ میشوند.اتفاق در طول نمایش رخ نمیدهد بلکه این حادثه در گذشته رخ داده است .وقتی در ابتدا وارد سالن نمایش میشویم شخصیت ها در صحنه حضور دارند و ما در میانه ی راه وارده داستان شده ایم و زمانی که از سالن خارج میشویم نیز داستان به پایان نرسیده است.تماشای این روند برای من لذت بخش بود و دیدن آن را به شما نیز پیشنهاد میکنم.