شاید این فیلم نمونه ای بارز از افراد جامعه ی ما باشد که بی انگیزگی و افسردگی در زندگی آنها رسوخ کرده اما نمی دانند که چه قدر زندگی برایشان ارزشمند است در واقع این فیلم به من این پیام را داد که شاید جامعه ای که فکر می کنیم افسرده است واقعا افسرده نیست فقط فکر می کند که افسرده هست و همین باور و فکر زندگی آنها را مختل می کند!

تنها پیامی که از این فیلم گرفتم افراد پیچیده برنده هستند و بازیگران بازی افراد پیچیده همیشه بازنده ! هر چند فکر کنند که بازی را برده اند ولی در واقع باخته اند !

دید فیلم نسبت به افراد خلافکار جالب بود اینکه همه ی خلافکارها ذاتا و فطرتا می توانند بد نباشند هر چند ظاهرا بد به نظر برسند اما از درون فطرت انسانی دارند ،و فکر می کنند که برای عزیزان خود تلاش می کنند . انها خود را قربانی می دانند و خشم گذشته ی نابه هنجار و ناکامی و فقر دوران کودکی خود را با انتقام از دیگران( در این فیلم ) از طریق فروختن مواد مخدر التیام می دهند. آنها هم خانواده دارند و برای عزیزان خود تلاش می کنند اما از طریق راه اشتباه !! شاید چون سریع ترین راه برای رسیدن به آرزوهای میلیاردیشان است، و اما دیدگاه فیلم نسبت به پلیس های وظیفه شناس زیبا و کمی کلیشه ای بود اگر تمامی افراد پلیس اینچنین باشند که آقای پیمان معادی بودند ایران می تواند تبدیل به گلستان شود .