«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
زندگی مان را چون خانه ای برای کسی می سازیم، و هنگامی که می توانیم او را سرانجام در آن جای دهیم نمی آید، سپس برایمان می میرد و خود زندانی جایی می شویم که تنها برای او یود
از: مارسل پروست
حضورم را از تلاقی نگاه چشمهایت کنار می گذارم،
دستم را برمی دارم،
نگاهم را از تو می کَنم،
قفل پاهایم را از کالبدت رها می کنم،
تلخ می شوم!
مطلوب!
مثل مزه ی قهوه!
مثل تفت ترنج!
از: خود
اینجا کسی هست به من خودخواه بودن رو یاد بده!؟ آهای!! با شماهام!
از: خود
گردی از رهگذر دوست به کوری رقیب، بهر آسایش این دیده خونبار بیار!
از: حافظ
خوبی که از حد بگذرد نادان خیال بد کند!
ببین کی سعدی گفت و ما گوش نکردیم!
ی نفس عمیق می کشم از ته تهای دلم و میگم ههیییی!
از: سعدی
کسی اگر هست،
کسی اگر باشد که دلم بخواهد او را به مدفن های هزار ارواح متناسخم ببافم، تا صد هزار سال مأمن رازهای مگویم باشد... چه فکر میکنی؟! تویی!!
از: خود
بعضی از ما، آنقدر دردناک زیاد خوبیم که جایمان در جای قلب هیچکس نیست
از: خود
گاهی وقت ها
چیزی می شود که هیچ چیز نمی تواند آدم را راحت کند
گاهی وقت ها باورهامان قربانی باورهای دیگری می شوند که برای داشتن کسی در کنارمان مجبوریم به خودمان بقبولانیم
نمیدانیم این باورها ما را تخریب می کنند یا نه
می شکنند یا نه
نمیدانیم می شود ایستاد یا نه
تو بگو اگر میدانی! بگو!
از: خود