ســخن عشـق تو میگویم و هیچ //قصه ی شوق تو خوانم اگرخوانم وبس

کشم آن رنج روانکاه که دل داند و دل//دارم آن غم که خدا داند و من دانم و بس

پیش ازین مرغ غزلخوان گلستان بودم//حـالیا نـوحه گر گـوشه ی زنـدانم و بـس

داشتم از تو تمـنای فــراوان اما//یارل اکنون تو ازین مهلکه برهانم و بس