«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
نمایش قشنگی بود، بازی های بسیار خوب بازیگران بخصوص آقای زرآبادی و البته بقیه بازیگران هم بسیار خوب بودند و مسلط. برای من جالب هست که آقای بهزاد عبدی که ما به عنوان یک آهنگساز برجسته میشناسیم شون، هم در این کار بازیگر بودند.
گروه موسیقی واقعا خوب بودند و ترکیب سازها هم به نظرم جالب بود، تنبک و دف و دایره و قانون و کلارینت و پیانو و ویلنسل یا چلو که صدای گوشنوازی ایجاد میکرد.
متن هم جالب بود.
به همه دست اندرکاران خسته نباشید عرض میکنم اما چند نقد هم دارم : یکی مدت خیلی طولانی نمایش بود که به نظرم میشد کمتر باشه. دوم نورپردازی بود که تغییرات متعدد بی معنی داشت و سوم دکور و صحنه آرایی که ظاهرا هیچ ایده ای نداشت. به نظرم بجای دو تا ورودی که با پارچه جلوی آنرا پوشانیده بودند میتوانستند با یک دیواره کاذب دیگه مسیر رفت وآمد بازیگران را ایجاد کنند و ...
مجدداً خسته نباشید عرض میکنم
لطفا سری بعدی بلیط فروشی را اعلام بفرمایید
لطفا اطلاع رسانی فروش بلیط حداقل یک روز قبل باشه نه یک ساعت قبل از فروش!!
این روش درستی نیست که در روز تعطیل یک ساعت قبل اعلام بشه و ....
ضمن اظهار خوشحالی از اجرای مجدد این نمایش فاخر، واقعا متعجب شدم از مجوز فیلمبردای و عکسبرداری حین اجرا!
نمایشی که باید در تاریکی کامل اجرا بشه تا بیننده رو کاملا تحت تاثیر خودش داشته باشه، با این وصف خیلی آسیب میبینه. اون هم توشهری که هنوز باید به آدمها یاد داد حین هیچ تاتری گوشی خودشون رو روشن نکنند و هنوز این فرهنگ را خیلیها ندارند، این مجوز یک جور تشویق به این کار غلط هم هست به نظرم.
امیدوارم این مجوز فقط برای یکی دو شب بوده باشه و دیگه این اجازه داده نشه.
یکی از قشنگ ترین نمایش هایی بود که اخیرا دیدم، بی جهت نیست که جایزه هایی هم برده. عروسک گردانی های بسیار خوب و هماهنگ، متن عالی، اقتباس بسیار جالب از سه نمایشنامه معروف، نامگذاری خلاقانه و صداپیشگی زیبا.
دست همه عوامل نمایش درد نکنه بابت اجرای این کار.
دست مریزاد
تمدید کنید دوباره ................ تمدید
نمایش گالیله جزو نمایش های خیلی خوبی بود که اخیرا دیده ام، بازی فوق العاده جذاب آقای آئیش، آقای نادری و همچنین خانم نورا هاشمی و همینطور بقیه بازیگرها جزو مهمترین دلایل جاذبه این نمایش بود. من مدت نسبتا زیاد نمایش که کمی بیش از دو ساعت بود را حس نکردم اگر چه نمایش با ریتم کندی شروع شد اما هرچه گذشت ریتم نمایش تندتر و جذاب تر میشد.
در مورد آکسسوارهای که در نمایش به کار گرفته شده بود به نظرم ضعف بزرگی وجود داشت. هر چه لباس ها و گریم ها خوب بود، اما آکسسوارها بسیار ابتدایی ساخته شده و هیچ ربطی به زمان تاریخی نمایش نداشتند.
به غیر از میز بزرگی که در وسط های نمایش از زیر صحنه با بالا آمد که ظاهرا با فایبرگلس روکش شده بود و آن هم جذاب نبود، ظاهرا بقیه تجیهزات مثل صندلی و پایه و ... را داده بودند به آهنگری سر کوچه!! و با یک سری پروفیل زشت سرهم کرده بودند!! حداقل با موادی روکش میکردند که شکل بهتری پیدا میکرد. میز کار جناب گالیله هم یک کره بزرگ در کنار داشت که باعث میشد در برخی صحنه ها تماشاچیان ردیف های جلو بخشی از صورت بازیگر را نبینند.
حس و حال این نمایش من را یاد نمایش زیبای سقراط هم انداخت که قبلا در تالار وحدت اجرا شده بود و آنجا هم استاد فرهاد آئیش نقش اول را داشتند.
به همه دست اندرکاران نمایش تبریک و خسته نباشید عرض میکنم و به طرفداران تاترهای جدی پیشنهاد میکنم حتما این نمایش را ببینند.
یک نمایش فوق العاده صمیمی، لطیف و به یاد موندنی بود، کمدی ای بود که به راحتی مخاطبش را به خنده وا میداشت بدون بکار بردن حرفها یا رفتارهای زننده که متاسفانه در نمایش های کمدی زیاد شده.
موضوع قشنگی هم داشت و سکانس آخر خوردن سیب، هوشمندانه بود.
آفرین بر همه دست اندرکاران نمایش.
خسته نباشید میگم به همگی و بخصوص به دو دختر دوست داشتنی که بازی بسیار خوبی داشتند.
زمان نمایش هم به اندازه بود، نه کوتاه و نه طولانی و خسته کننده.
به نظرم جای این نمایش در پردیس تاتر شهرزاد نبود. من نمایش های زیادی در این سالن دیده ام و اصلا انتظار نداشتم یک نمایش کمدی بازاری، که دستمایه اش بیشتر شوخی های جنسی و بکار بردن الفاظ زشت هست را در اینجا ببینم. این نمایش ها مخاطبان و سالن های مخصوص به خود را دارند ولی اینکه چرا در تاتر شهرزاد به روی صحنه رفته، جای سوال دارد.
نمایش های بی نظیری مثل پرده خانه، بک تو بلک، شیرهای خان باباسلطنه، بعد از باران و .... کجا و این نوع نمایش ها کجا.
زمستون یک منولوگ کم نظیر با نویسندگی و بازی بسیار جذاب خانم غمخوار هست. ایکاش زودتر این اجرا رو میدیدم تا هر چه بیشتر براشون تبلیغ میکردم و از دوستام میخواستم حتما به دیدن این اجرای زیبا بروند.انرژی فوق العاده خانم غمخوار و بازی عالی شون، بینندگان رو نزدیک دو ساعت محو خودش میکرد. من یک تماشاچی معمولی هستم که معمولا ماهی یکی دو بار به دیدن تاتر های گوناگون میرم و این نمایش یکی از بهترین هایی بود که اخیرا دیدم. ظاهرا فردا که 26 خرداد هست آخرین اجراست، اگر فرصت دارید و دیدن تاتر رو دوست دارید، حتما با دوستان تون به دیدن این اجرا برید.
در این روزگاری که حالمان خوب نیست و حالمان خوب نیست و درد وجودمان را فرا گرفته از اینهمه رنج و درد مردم این سرزمین و بخصوص زنان، اجرای این نمایش کمنظیر با متن فوق العاده استاد بیضایی که انگار همین دیروز و در همین روزگار آنرا نوشته اند، با کارگردانی استاد گلاب آدینه و بازیگری بازیگران توانمند ، فریادی بود هنرمندانه. بسی هنرمندانه.
من در عجبم از کسانیکه میپندارند سکوت هنرمند، اعتراض است! کدام اعتراض ؟ با ساکت شدن ؟!!!
سکوت، ،همان است که برای مردممیخواهند . که بنشینند و دم نزنند.
به همه عوامل این نمایش هنرمندانه، که علیرغم همه هجومهای نابخردانه برخی، دست از کار نکشیده و حتی با دل پر از درد کار را روی صحنه برده اند خسته نباشید عرض میکنم.
گروه موسیقی عالی بودن ، بازیگر نقش مبارک حرفه ای و هنرمند بود،خسته نباشید میگم. کلا نمایش متوسطی بود اما از اینکه براش وقت و هزینه گذاشنیم پشیمون نیستیم. حیف که تبلیغ ندارن و با اینهمه زحمت و انرزی که برای تیاتر گذاشته میشه معمولا کم تماشاچی و سالنها خالی هستند.
بسیار فیلم ضعیف، سخیف و به درد نخوریه. حتی به دردرفتن و فارغ از همه چیز خندیدن هم نمیخوره. فقط اتلاف پول و وقت
نمایشی ایرانی و دیدنی . بسیار عالی و جالب و مفرح بود. پدر و مادر خودم و همسرم رو مهمان دیدن این کار کردیم و همه راضی و شاد سالن را ترک کردیم. بسیار ممنونم
این فیلم رو دوبار دیدم، باهاش خندیدم، حسرت خوردم، ناراحت شدم و خاطراتم زنده شد. پشت پرده بعضی چیزها هم برام خیلی جالب بود و میون تمام حرفها، جذب حرف استاد علیزاده شدم که درباره وطنش گفت . گفت که همه خوبها و بدها مال این وطن هستند و .......
حتما این فیلم رو ببینید
خرسندم از اینکه با هنرمندانی چون آقای غریب پور و همکارانشان همدوره ام.
لذت دیدن این اپرا و دیگر اپراهای اجرا شده توسط این گروه، هیچگاه از ذهنم پاک نمیشود